Price Caps and Incentive Regulation in Telecommunications

Michael A. Einhorn در ادامه مقررات زدایی شرکت‌های مخابراتی، تنظیم‌کننده‌ها شروع به در نظر گرفتن رویکردهای جایگزین برای تنظیم قیمت سنتی مبتنی بر هزینه به عنوان ابزاری برای تشویق کارایی انحصاری، ترویج نوآوری‌های تکنولوژیکی، حمایت از مصرف‌کنندگان و کاهش هزینه‌های اداری کرده‌اند. تحت رویه‌های نظارتی مبتنی بر هزینه که استفاده شده بود، قیمت‌ها برای بازیابی هزینه‌های شرکت تنظیم‌شده به اضافه نرخ بازده مجاز بر مبنای نرخ آن طراحی می‌شد. اجرای این استراتژی پرهزینه بود، هیچ انگیزه ثابتی برای کارایی مقرون به صرفه و بهبود فناوری ارائه نکرد، فرصت‌های زیادی برای ارائه نادرست استراتژیک هزینه‌های گزارش‌شده فراهم کرد، و ممکن است هم توسعه غیراقتصادی پایه نرخ شرکت و هم یارانه متقابل خدمات رقابتی آن را تشویق کند. . دسته ای از رویکردهای نظارتی جایگزین را می توان به طور گسترده به عنوان قراردادهای اجتماعی طبقه بندی کرد. بر اساس استراتژی کلی تنظیم قراردادهای اجتماعی، تنظیم‌کننده‌ها ابتدا گروهی از خدمات اصلی تنظیم‌شده را تعیین می‌کنند که همچنان به تنظیم آن‌ها ادامه می‌دهند و سپس فهرستی از محدودیت‌هایی را تعیین می‌کنند که شرکت باید در آینده با آنها موافقت کند. در ازای آن، تنظیم‌کننده‌ها موافقت می‌کنند که سایر خدمات رقابتی یا غیرضروری را که شرکت ممکن است ارائه دهد، تعرفه یا مقررات‌زدایی کند. تا زمانی که هیچ محدودیتی نقض نشود، شرکت ممکن است هر سرویس را آزادانه قیمت گذاری کند. اگر هزینه ها را کاهش دهد، ممکن است سهمی از سود خود را حفظ کند. بر اساس گزارش اداره ملی اطلاعات مخابرات (NTIA، 1987)، قراردادهای قراردادهای اجتماعی به هر شکلی در اکثر ایالت های آمریکا در نظر گرفته شده یا اجرا شده است.

Michael A. Einhorn In continuing to deregulate telecommunications companies, regulators have begun to consider alternative approaches to traditional cost-based price regulation as a means of encouraging monopoly efficiency, promulgating technological innova­ tion, protecting consumers, and reducing administrative costs. Under cost-based regulatory procedures that had been used, prices were designed to recover the regulated company's costs plus an allowed rate of return on its rate base; this strategy was costly to administer, provided no consistent incentives to cost-ef­ ficiency and technological improvement, afforded many opportunities for strategic misrepresentation of reported costs, and may have encouraged both uneconomic expansion of the utility's rate base and cross-subsidization of its competitive services. A category of alternative regulatory approaches can be classified broadly as social contracts. Under the general strategy of social contract regulation, regulators first delimit a group of regulated core services that they continue to regulate and then stipulate a list of constraints that the utility must agree to meet in the future; in exchange, regulators agree to detariff or deregulate entirely other competitive or nonessential services that the utility may offer. As long as no stipulated constraints are violated, the utility may price freely any service; if it reduces costs, it may keep a share of its profits. According to the National Telecommunications Information Administration (NTIA, 1987), social contract agreements of one form or another have been considered or implemented in a majority of American states.