دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nicola Spelman
سری: Ashgate Popular and Folk Music Series
ISBN (شابک) : 1409418316, 9781409418313
ناشر: Ashgate Pub Co
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 207
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Popular Music and the Myths of Madness به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب موسیقی محبوب و افسانه های جنون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مطالعات اپرا، فیلم، تلویزیون و ادبیات نشان دادهاند که چگونه میتوان به ساختارهای جنون اشاره کرد تا قهرمانها را به شیوههایی تقویت یا به چالش بکشد تا به قهرمانهای داستان انگ داده شود، بلکه آنها را نیز رهایی بخشد. اما تا به امروز تحقیقات بسیار کمی در مورد چگونگی نمایش جنون در موسیقی عامه پسند انجام شده است. نیکولا اسپلمن در تلاشی برای جبران این عدم تعادل، پیوندهایی را بین جنبش ضد روانپزشکی و بازنمایی جنون در موسیقی محبوب دهههای 1960 و 1970 شناسایی میکند و روشهای مختلفی را تحلیل میکند که در آن ایدههای انتقادی روانپزشکی نهادی هم به صورت کلامی و هم از نظر موسیقی بهطور خاص تجسم مییابند. آهنگ های دیوید بووی، لو رید، پینک فلوید، آلیس کوپر، بیتلز و التون جان. او بر معانی تمرکز می کند که ممکن است در نقطه دریافت به عنوان پیامد ایده هایی درباره جنون که در آن زمان در جریان بود، ساخته شوند. این ایدهها سپس به قراردادهای معاصر بیان موسیقی مرتبط میشوند تا امکانهای تفسیری خاصی را نشان دهند. شواهد پشتیبان از تحلیل موسیقیشناختی رایج - شامل تحلیل گفتمان و نشانهشناسی اجتماعی - و بررسی زمینههای تاریخی-اجتماعی به دست میآید. منحصربهفرد بودن دوره مورد بحث با مروری کلی تر از آهنگهای برگرفته از سبکها و دورههای مختلف که با موضوع جنون به شیوههای متنوع و اغلب متضاد درگیر هستند، نشان داده میشود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تا چه حد ایده های ضد روانپزشکی در فرهنگ عامه نفوذ کرده است، و بینش هایی را در مورد توانایی موسیقی عامه برای زیر سوال بردن فرضیات کلی در مورد جنون در کنار پتانسیل آن برای آوردن موضوعات جنون مردان به عرصه عمومی به عنوان موضوعی که اغلب نادیده گرفته شده برای بحث ارائه می دهد. .
Studies of opera, film, television, and literature have demonstrated how constructions of madness may be referenced in order to stigmatise but also liberate protagonists in ways that reinforce or challenge contemporaneous notions of normality. But to date very little research has been conducted on how madness is represented in popular music. In an effort to redress this imbalance, Nicola Spelman identifies links between the anti-psychiatry movement and representations of madness in popular music of the 1960s and 1970s, analysing the various ways in which ideas critical of institutional psychiatry are embodied both verbally and musically in specific songs by David Bowie, Lou Reed, Pink Floyd, Alice Cooper, The Beatles, and Elton John. She concentrates on meanings that may be made at the point of reception as a consequence of ideas about madness that were circulating at the time. These ideas are then linked to contemporary conventions of musical expression in order to illustrate certain interpretative possibilities. Supporting evidence comes from popular musicological analysis - incorporating discourse analysis and social semiotics - and investigation of socio-historical context. The uniqueness of the period in question is demonstrated by means of a more generalised overview of songs drawn from a variety of styles and eras that engage with the topic of madness in diverse and often conflicting ways. The conclusions drawn reveal the extent to which anti-psychiatric ideas filtered through into popular culture, offering insights into popular music's ability to question general suppositions about madness alongside its potential to bring issues of men's madness into the public arena as an often neglected topic for discussion.