Popular Democracy: The Paradox of Participation

مشارکت محلی یک ضرورت دموکراتیک جدید است. در ایالات متحده، سه چهارم کل شهرها فرصت هایی را برای مشارکت شهروندان در برنامه ریزی استراتژیک ایجاد کرده اند. بانک جهانی 85 میلیارد دلار در دهه گذشته برای حمایت از مشارکت جامعه در سراسر جهان سرمایه گذاری کرده است. اما حتی زمانی که این فرصت‌ها محبوب‌تر شده‌اند، بسیاری ادعا می‌کنند که ارتباط آنها با مراکز واقعی قدرت و حوزه‌هایی که در آن مسائل مربوط به جوامع در آن تصمیم‌گیری می‌شود، کمتر شده است.

با این کتاب، جیانپائولو بایوچی و ارنستو گانوزا فرصت‌ها و چالش‌های مشارکت دموکراتیک را بررسی می‌کنند. بررسی این که چگونه یک مکانیسم مشارکت در جهان سفر کرده است - با پیدایش آن در پورتو آلگره، برزیل، و گسترش آن به اروپا و آمریکای شمالی - آنها نشان می‌دهند که چگونه ابزارهای مشارکتی بیشتر بر شکل‌گیری افکار عمومی متمرکز شده‌اند و به مراتب کمتر به آن توجه می‌کنند. یا قادر به تأثیرگذاری بر اصلاحات واقعی است. اگرچه تأثیر و مزایای کنونی اشکال مشارکتی حکومت بسیار مبهم‌تر از آن چیزی است که مدافعان آن پیشنهاد می‌کنند، دموکراسی مردمی با پیشنهاداتی در مورد چگونگی مشارکت بهتر می‌تواند به آرمان‌های سیاسی خود دست یابد، به پایان می‌رسد.

Local participation is the new democratic imperative. In the United States, three-fourths of all cities have developed opportunities for citizen involvement in strategic planning. The World Bank has invested $85 billion over the last decade to support community participation worldwide. But even as these opportunities have become more popular, many contend that they have also become less connected to actual centers of power and the jurisdictions where issues relevant to communities are decided.

With this book, Gianpaolo Baiocchi and Ernesto Ganuza consider the opportunities and challenges of democratic participation. Examining how one mechanism of participation has traveled the world―with its inception in Porto Alegre, Brazil, and spread to Europe and North America―they show how participatory instruments have become more focused on the formation of public opinion and are far less attentive to, or able to influence, actual reform. Though the current impact and benefit of participatory forms of government is far more ambiguous than its advocates would suggest, Popular Democracy concludes with suggestions of how participation could better achieve its political ideals.