Politikwandel durch Politikberatung?: Die kanadische Royal Commission on Aboriginal Peoples und die Unabhängige Kommission „Zuwanderung“ im Vergleich

کمیسیون‌های مشاوره سیاست‌گذاری رایج هستند: در آلمان، این کمیسیون‌ها به طور فزاینده‌ای توسط مقامات اجرایی برای رفع انسدادهای سیاسی و ترویج تغییر سیاست استفاده می‌شوند. با این حال، تا کنون آنها فقط در انجام این کار ناموفق بوده اند - برخلاف کمیسیون های سلطنتی در کانادا، که در تاریخ طولانی خود اغلب مفاهیم سیاستی جامع و مبتنی بر دانش را توسعه داده و از طریق تعامل با مردم در اجرای آنها مشارکت داشته اند. این کتاب شرایط زمینه‌ای را بررسی می‌کند که تحت آن کمیسیون‌های اجرایی ارائه‌دهنده مشاوره خط‌مشی می‌توانند چنین نقشی شکل‌دهنده در فرآیند تغییر خط‌مشی ایفا کنند و خود را به‌عنوان کمکی به تحقیقات سیاست‌گذاری شناخت‌محور می‌بیند. تاریخچه و روش‌های کار، نتایج و تأثیرات دو مطالعه موردی، کمیسیون سلطنتی برای بومیان (1991-1996) و کمیسیون مستقل مهاجرت (2000-01) را تجزیه و تحلیل می‌کند. رویکرد تغییر پارادایم خط مشی که برای مطالعه کمیسیون های مشاوره خط مشی اقتباس شده است، طبقه بندی زمانی کمیسیون ها را در فرآیندهای تغییر پارادایم مربوطه و ارزیابی تأثیر آنها بر تغییر خط مشی را امکان پذیر می کند. بر اساس تجربیات کمیسیون های سلطنتی و با در نظر گرفتن شرایط مختلف زمینه سیاسی-فرهنگی، نویسنده پیشنهاد می کند که از طریق ادغام مردم و میانجیگری بین مفاهیم سیاسی بدیل، به کمیسیون های جدید آلمان نقش خلاقانه ای داده شود.




br>

Politikberatende Kommissionen liegen im Trend: Sie werden in Deutschland von der Exekutive vermehrt eingesetzt, um Politikblockaden aufzulösen und Politikwandel zu voranzutreiben. Bisher ist ihnen dies jedoch nur unzureichend gelungen - im Gegensatz zu den Royal Commissions in Kanada, die in ihrer langen Geschichte vielfach wissensbasierte, umfassende Policy-Konzepte erarbeitet und über die Interaktion mit der Öffentlichkeit zu deren Umsetzung beigetragen haben. Das Buch geht der Frage nach, unter welchen Kontextbedingungen politikberatende Kommissionen der Exekutive eine solche gestaltende Rolle im Prozess des Politikwandels einnehmen können und versteht sich als Beitrag zur kognitionsorientierten Policy-Forschung. Es analysiert die Vorgeschichte und Arbeitsweise, die Ergebnisse und Wirkungen zweier Fallbeispiele, der Royal Commission on Aboriginal Peoples (1991-96) und der Unabhängigen Kommission "Zuwanderung" (2000-01). Der für die Untersuchung von politikberatenden Kommissionen adaptierte Policy-Paradigmenwandelansatz ermöglicht dabei die zeitliche Einordnung der Kommissionen in die jeweiligen Paradigmenwandelprozesse und die Einschätzung ihres Einflusses auf den Politikwandel. Basierend auf den Erfahrungen mit den Royal Commissions schlägt die Autorin unter Berücksichtigung der unterschiedlichen politisch-kulturellen Kontextbedingungen vor, den neuen deutschen Kommissionen eine gestalterische Rolle über die Integration der Öffentlichkeit und die Mediation zwischen politischen Alternativkonzepten einzuräumen.