دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Allan Stoekl
سری:
ISBN (شابک) : 0816612994, 0816613001
ناشر: University of Minnesota Press
سال نشر: 1985
تعداد صفحات: 182
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 10 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب سیاست، نوشتن، مثله کردن: موارد باتای، بلانشو، روسل، لیریس و پونگ: ادبیات فرانسه -- قرن بیستم -- تاریخ و نقد. سیاست در ادبیات اتوپیاها در ادبیات مدرنیسم (ادبیات) -- فرانسه. ادبیات فرانسه -- قرن بیستم -- تاریخ و نقد. سیاست در ادبیات مدرنیسم (ادبیات) اتوپیاها در ادبیات. Literatura inglesa -- S. XX -- Historia y críti
در صورت تبدیل فایل کتاب Politics, Writing, Mutilation: The Cases of Bataille, Blanchot, Roussel, Leiris, and Ponge به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سیاست، نوشتن، مثله کردن: موارد باتای، بلانشو، روسل، لیریس و پونگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پنج نویسنده فرانسوی قرن بیستم نقشی محوری در توسعه تفکر ادبی - فلسفی ایفا کردند و همچنان ایفا می کنند که در ایالات متحده به عنوان پساساختارگرایی شناخته می شود. کارهای ژرژ باتای، موریس بلانشو، ریموند روسل، میشل لیریس و فرانسیس پونگ در دهههای 1930 و 1940 به پیشتاریخ بحثهای نظری امروزی تبدیل میشود. نوشتههای فوکو و دریدا بهویژه خارج از زمینهای که این نویسندگان ارائه کردهاند غیرقابل تصور بود. آلن استوکل در کتاب سیاست، نوشتن، مثله کردن بر نقش آنها به عنوان پیشگامان تأکید می کند، اما همچنین به وضوح بیان می کند که آنها مجموعه ای متمایز از کار را ایجاد کردند که باید بر اساس شرایط خاص خود خوانده و ارزیابی شود. خوانشهای انتقادی استوکل از آثارشان - رمانهای منتخب، اشعار، و قطعات زندگینامهای- نشان میدهد که آنها نه تنها میدان نبرد شیوههای زبانی مخرب، بلکه برای انگیزههای سیاسی متضاد نیز هستند. این تمایلات آشتی ناپذیر را می توان به عنوان انقلاب سیاسی مترقی، از یک سو با تأکید بر سودمندی، حفاظت و کار تعریف کرد. و از سوی دیگر، تصوری از تولید خطرناک و شوم که بر تمایلات جنسی هیجانی و مخارج هذیانی تاکید می کند. در میان این نیروها، روشنفکر زمان باتای (و در واقع زمان ما)، گرفتار در ناتوانی، خیانت به خود، و خودزنی است. استوکل نقد خود را از طریق خوانش های دوگانه از اثر مرکزی هر نویسنده توسعه می دهد - خوانش اول ساختارشکنانه، دوم جستجو برای معنای سیاسی است که توسط رویکردی ساختارشکن حذف شده است. او با تکرار این روند در مقیاسی بزرگتر، نشان می دهد که دریدا و فوکو چگونه مدیون پیشینیان خود هستند، حتی در حالی که با پاک کردن کارشان از تضاد سیاسی و ویژگی تاریخی به آنها خیانت کرده اند. و او اذعان میکند که یکی از دردناکترین پرسشهایی که در دوران پیش از جنگ و فرانسه اشغالی با آن مواجه بود - مسایل گناه غیرقابل تصور و دوگانگی روشنفکران - ممکن است آنقدرها که برخی میخواهند ما باور کنیم از دغدغههای نظری معاصر دور نباشد.
Five twentieth-century French writers played, and continue to play, a pivotal role in the development of literary-philosophical thinking that has come to be known in the United States as post-structuralism. The work of Georges Bataille, Maurice Blanchot, Raymond Roussel, Michel Leiris, and Francis Ponge in the 1930s and 1940s amounts to a prehistory of today's theoretical debates; the writings of Foucault and Derrida in particular would have been unthinkable outside the context provided by these writers. In Politics, Writing, Mutilation,Allan Stoekl emphasizes their role as precursors, but he also makes clear that they created a distinctive body of work that must be read and evaluated on its own terms. Stoekl's critical readings of their work—selected novels, poems, and autobiographical fragments—reveal them to be battlegrounds not only of disruptive language practices, but of conflicting political drives as well. These irreconcilable tendencies can be defined as progressive political revolution, on the one hand with its emphasis on utility, conservation, and labor; and, on the other hand, a notion of dangerous and sinister production that stresses orgiastic sexuality and delirious expenditure. Caught between these forces is the intellectual of Bataille's time (and indeed of ours), locked in impotence, self-betrayal, and automutilation. Stoekl develops his critique through dual readings of each writer's central work—the first reading deconstructive, the second a search for the political meaning excluded by a deconstructive approach. Repeating this process on a larger scale, he shows how Derrida and Foucault are indebted to their precursors even while they have betrayed them by stripping their work of political conflict and historical specificity. And he acknowledges that one of the most painful questions faced in prewar and Occupied France—that of the unthinkable guilt and duplicity of the intellectual—may not be as remote from contemporary theoretical concerns as some would have us believe.
Content: Introduction: Utopias of conflict, urtexts of deconstruction --
ch. 1. Politics, mutilation, writing --
ch. 2. Blanchot and the silence of specificity --
ch. 3. Roussel's revivifications of history --
ch. 4. Leiris's unwritten autobiography --
ch. 5. Ponge's photographic rhetoric --
ch. 6. Betrayal in the later Bataille --
ch. 7. Derrida, Foucault, and their "precursors" --
ch. 8. Reading avant-garde Utopias.