دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: زبانشناسی ویرایش: نویسندگان: Ludwig Wittgenstein سری: ISBN (شابک) : 0520245024, 9780520245020 ناشر: Basil Blackwell, Oxford سال نشر: 1974 تعداد صفحات: 247 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 35 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Philosophical Grammar به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دستور زبان فلسفی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ویتگنشتاین این کتاب را در سال های 1932-1934 نوشت - دوره درست قبل از شروع به دیکته کردن کتاب آبی. او در بخش اول مفاهیم «گزاره»، «حس»، «زبان»، «گرامر» را مورد بحث قرار می دهد. "گفتن چیزی" چیست، آنچه نشانه ها را متمایز می کند از علائم یا صداهای تصادفی تشکیل می شود. آیا باید با علائم «اولیه» که نیازی به توضیح ندارند شروع کنیم؟ به چه معنا مفهوم کلی از گزاره یا زبان داریم؟ عبارات «خانواده پرونده ها» و «شباهت های خانوادگی» که تحقیقات از آنها استفاده می کند، در اینجا آمده است. و مقایسه آنچه را که در توسعه بعدی خاص است نشان می دهد. اما گرچه در برخی نقاط به بررسی ها و در برخی دیگر به Philosophische Bemerkungen نزدیک است، دستور زبان فلسفی اثری مستقل است و موارد زیادی را مورد بحث قرار می دهد که در هیچ یک از آنها نیست. این کاملترین برخورد ویتگنشتاین از منطق و ریاضیات در ارتباط آنها با درک بعدی او از «گزاره»، «نشانه» و «نظام» است. در بخش دوم او در مورد استنتاج منطقی و کلیت می نویسد - از دیدگاه های فرگه و راسل و دیدگاه های قبلی خود انتقاد می کند، مفهوم خود را از "قانون یک سری" و "... و غیره" توسعه می دهد - که منجر به بحث او می شود. ریاضیات، که دو پنجم جلد را پر میکند: ایدههای «مبانی ریاضیات»، اعداد اصلی، برهان ریاضی، و بهویژه اثباتهای استقرایی یا بازگشتی (با ارجاع به اسکولم)، که او به عمق و وسعت به آنها پرداخته است. فراتر از هر چیزی که در جای دیگر از آنها گفت.
Wittgenstein wrote this book during 1932-1934 - the period just before he began to dictate the Blue Book. In Part I he discusses the notions of "proposition," "sense," "language," "grammar"; what "saying something" is, what distinguishes signs form random marks or noises. Must we start with "primary" signs which need no explanation? In what sense have we a general concept of proposition or of language? The phrases "family of cases" and "family similarities," which the Investigations use, are here; and comparison brings out what is special in the later development. But although it is close to the Investigations at some points, and to the Philosophische Bemerkungen at others, the Philosophical Grammar is an independent work and discusses much that is not in either of them. It is Wittgenstein's fullest treatment of logic and mathematics in their connection with his later understanding of "proposition," "sign," and "system." In Part II he writes on logical inference and generality - criticizing views of Frege and Russell and earlier views of his own, developing his conception of "law of a series" and of " ... and so on"--Leading to his discussion of mathematics, which fills two fifths of the volume: the ideas of "foundations of mathematics," of cardinal numbers, of mathematical proof, and especially of inductive or recursive proofs (with reference to Skolem), which he treats to a depth and extent beyond anything he said of them elsewhere.