Pathogenesis of Functional Bowel Disease

در دومین سال تحصیلی خود در دانشکده پزشکی، دانش‌آموزان شروع به یادگیری تفاوت‌های بین «بیماری» و «بیماری» می‌کنند. در مطالعات آسیب‌شناسی، آنها یاد می‌گیرند که بیماری را به عنوان اختلالات رویدادهای بیولوژیکی مولکولی درک کنند. و ما پزشکان می‌توانیم با اسکن‌هایمان بیماری را به آنها نشان دهیم، آن را حتی روی طومارهای ژنتیکی خود نشان دهیم، و حتی گاهی اوقات به نوکلئوتید اشتباه اشاره کنیم. بیماری آنها و ما را راضی می کند. در ییل، سخنرانی‌هایی در مورد دستگاه گوارش از آشالازی تا پروکتیت انجام می‌شود. متأسفانه، اشاره کمی به بیماری عملکردی روده یا کولون تحریک پذیر یا اسپاستیک وجود دارد، زیرا نشان دادن آن در نسخه چاپی آسان نیست. بیماری عملکردی روده نشان دهنده "بیماری" است، پاسخ فرد به پریشانی، غذا، محیط و مشکلات وجودی زندگی. در زندگی واقعی چنین مسائلی از همه مهمتر هستند. ریچارد کابوت برای اولین بار تقریباً یک قرن پیش در بیمارستان عمومی ماساچوست متوجه شد که 50 درصد از بیمارانی که در کلینیک سرپایی حضور داشتند، شکایات "عملکردی" داشتند. این رقم زمانی که همان سوال 60 سال بعد دوباره مورد بررسی قرار گرفت، به بیش از 80٪ رسید.

In their second year in medical school, students begin to learn about the differences between "disease" and "illness." In their studies of pathology they learn to understand disease as pertubations of molecular biological events. And we clinicians can show disease to them by our scans, lay it out even on our genetic scrolls, and sometimes even point out the errant nucleotide. Disease satisfies them and us; at Yale, lectures on the gastrointestinal tract run from achalasia to proctitis. There is, alas, little mention of functional bowel disease or of the irritable or spastic colon, for that is not easy to show on hard copy. Functional bowel disease represents "illness," the response of the person to distress, to food, to the environment, and to the existential problems of living. In real life such matters are most important. Richard Cabot first found out at the Massachusetts General Hospital almost a century ago that 50% of the patients attending the outpatient clinic had "functional" complaints. The figure had grown to over 80% when the very same question was reexamined 60 years later.