November in Berlin: the End of the Everyday

دسته بندی: طراحی: معماری
ویرایش:  
نویسندگان: Moran J.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 20 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 5 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 56,000

مقاله منتشر شده در «مجله کارگاه تاریخ» — 2004 — شماره 57 (بهار) — ص. 216-234 این مقاله زندگی روزمره برلین را قبل، حین و پس از فروپاشی دیوار در نوامبر 1989 در رابطه با کار نظریه پردازانی مانند هانری لوفور، زیگفرید کراکائر و موقعیت‌گرایان و پدیده‌های روزمره مانند چراغ‌های راهنمایی، سیستم S-Bahn و ماشین ترابانت. این به بررسی راه هایی می پردازد که در آن دیوار به بخشی از روال روزمره تبدیل شده است و تجربه کسالت و انتظار برای برلینی های معمولی را مشخص می کند. سپس تلاش‌های برلینی‌ها برای مسحور کردن دوباره این روال‌های روزمره و سرمایه‌گذاری آن‌ها با معنایی جدید در طول سقوط دیوار، به ویژه از طریق دگرگونی کارناوالکی هر دو شکل غربی و شرقی انتظار - ترافیک و صف‌ها - را بررسی می‌کند. در نهایت، بررسی می‌کند که چگونه برلینی‌ها مجبور بودند پس از فروپاشی دیوار، نحوه زندگی روزمره خود را دوباره بیاموزند، ماهیت نامتقارن فرآیند اتحاد مجدد به این معنی که بار یادگیری مجدد این روال‌ها به طور نامتناسبی بر دوش مردم برلین شرقی بود. این لحظه بحران در اختراع مجدد زندگی روزمره، چیزی را که لوفور به عنوان یک ویژگی خاص روزمره می شناسد - ناتوانی آن در همگام شدن با امکانات تاریخی مدرنیته را به شدت تسکین می دهد.

Article published in the «History Workshop Journal» — 2004 — No. 57 (Spring) — p. 216-234 This article discusses the everyday life of Berlin before, during and after the fall of the Wall in November 1989, in relation to the work of theorists such as Henri Lefebvre, Siegfried Kracauer and the Situationists, and everyday phenomena such as traffic lights, the S-Bahn system and the Trabant car. It examines the ways in which the Wall became part of everyday routine, concretizing the experience of boredom and waiting for ordinary Berliners. It then explores the efforts of Berliners to re-enchant these everyday routines and invest them with new meaning during the fall of the Wall, most notably through the carnivalesque transformation of both Western and Eastern forms of waiting – traffic jams and queues. Finally, it explores how Berliners had to relearn how to live their everyday lives after the fall of the Wall, the asymmetrical nature of the reunification process meaning that the burden of relearning these routines fell disproportionately on East Berliners. This moment of crisis in the reinvention of daily life brought into sharp relief what Lefebvre identifies as a particular characteristic of the everyday – its failure to keep pace with the historical possibilities of modernity.