Nishapur: Glass of the Early Islamic Period

شهر نیشاپور، واقع در شرق ایران، در قرون وسطی یک مکان مهم سیاسی و مرکز شکوفایی هنر، صنایع دستی و تجارت بوده است. این مکان که توسط اکسپدیشن ایرانی موزه متروپولیتن در سال‌های 1935-1940 و دوباره در سال 1947 کاوش شد، آثار باستانی فراوانی به دست آورد. این جلد چهارمین جلد از مجموعه ای است که توسط موزه منتشر شده است که یافته های حفاری شده را منتشر می کند. این اشیاء اکنون بین موزه متروپولیتن هنر نیویورک و موزه ایران باستان در تهران تقسیم شده است. قدمت یافته‌های نیشاپور دقیقاً به زمانی برمی‌گردد که شیشه‌سازی اسلامی در ایران در بهترین زمان خود قرار داشت. اشیاء شیشه‌ای با کیفیت فوق‌العاده و همچنین تعداد غیرمعمول زیادی ظروف بی تکلف و کاملاً کاربردی که زندگی روزمره صاحبان آنها را تداعی می‌کنند، کشف شدند. بخش اول کتاب به بررسی شیشه‌های دوران اولیه اسلامی در سراسر خاور نزدیک می‌پردازد، مکان‌های حفاری در نیشاپور را بررسی می‌کند و اهمیت یافته‌های شیشه‌ای نیشابور را مورد بحث قرار می‌دهد. در بخش کاتالوگ، تکنیک‌های مختلف تزئین شیشه توضیح داده می‌شود و اشیای شیشه‌ای یافت شده در نیشاپور شرح داده می‌شوند، در عکس‌ها و نقاشی‌های خطی نشان داده می‌شوند و از نظر سبک و تأثیر، با تصاویر تکمیلی و ارجاع کامل به ادبیات علمی تحلیل می‌شوند. ضمیمه ای که توسط رابرت اچ. بریل از موزه شیشه کورنینگ ارائه شده است، از تجزیه و تحلیل های شیمیایی برای روشن کردن بیشتر شیشه های یافت شده در نیشاپور استفاده می کند.

این کتاب همچنین شامل نقشه و نقشه های سایت، واژه نامه، یک تطابق و یک کتابشناسی گسترده.

(این کتاب در ابتدا در سال 1995/96 منتشر شد.)

The city of Nishapur, located in eastern Iran, was a place of political importance in medieval times and a flourishing center of art, crafts, and trade. Excavated by the Iranian Expedition of the Metropolitan Museum in 1935-40 and again in 1947, the site yielded a wealth of artifacts. This volume is the fourth in a series issued by the Museum to publish the excavated finds. The objects are now divided between The Metropolitan Museum of Art in New York and the Iran Bastan Museum in Tehran. The Nishapur finds date from precisely the time when Islamic glass-making in Iran was at its finest. Glass objects of outstanding quality were unearthed, as well as an unusually large number of unpretentious, strictly functional vessels that evoke the daily life of their owners. The first section of the book surveys glass of the early Islamic period throughout the Near East, examines the excavation sites at Nishapur, and discusses the significance of the Nishapur glass findings. In the catalogue section, the different glass-decorating techniques are explained and the glass objects found at Nishapur are described, illustrated in photographs and line drawings, and analyzed for style and influence, with supplementary illustrations and full references to the scholarly literature. An appendix contributed by Robert H. Brill of the Corning Museum of Glass makes use of chemical analyses to shed further light on the glass found at Nishapur.

The book also contains a map and site plans, a glossary, a concordance, and an extensive bibliography.

(This book was originally published in 1995/96.)