Naughty by nature : Chaucer and the (re)invention of female goodness in late medieval literature [thesis]

ویرایش:  
نویسندگان: Joanna R. Shearer  
سری:  
 
ناشر: University of Florida 
سال نشر: 2007 
تعداد صفحات: 184 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

زنان در داستان‌های چاسر به زندگی در حاشیه راضی نیستند، و این شخصیت‌ها نه بر اساس معیارهای قرون وسطایی رفتار مناسب زنانه خوب هستند و نه آن‌قدر بد هستند که همین معیارها باور می‌شود. از این نظر، چاسر نویسنده‌ای است که از زمان خود جلوتر است و از شعرهای او می‌توان دریافت که زنان، در تمام تجسم‌های بی‌شمارشان، برای او، برای دیده شدن و شنیدن هستند. در «تجاوز به عنف، عاشقانه، و دین در ترویلوس و کریسید»، من رایج‌ترین ترجمه نادرست کریسید توسط محققان مدرن را بررسی می‌کنم، یعنی استدلال می‌کنم که خیانت کریسید به ترویلوس برای دیومد به همان اندازه ضروری است که اجتناب‌ناپذیر است. بنابراین، Chaucer قهرمان خود را بازسازی می کند، شاهکاری که او بدون آسیب رساندن به شهرت او یا مردانگی ترویلوس انجام می دهد. در فصل خود درباره افسانه زنان خوب، اغلب با استدلال انتقادی معاصر درباره اینکه چرا چاسر به عنوان نویسنده ترجیح می دهد زنان «بد» کلاسیک را به نمونه های نسبتا کسل کننده ای از زنانگی «خوب» (دوباره) ترجمه کند، مخالفم. ادعای من این است که او از این زنان و داستان‌هایشان استفاده می‌کند تا نشان دهد که، مهم نیست که هر جنس چقدر سعی می‌کند نقش قربانی را در زمانی که عشق «واقعی» تشدید می‌شود، در چنین سناریوهای غم‌انگیزی قربانیان واقعی اندکی وجود دارد. فصل چهارم من به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه The Man of Law's Tale، زمانی که همراه با دو داستان دیگر Canterbury گرفته می شود، بهترین پاسخ ها را به برخی از چالش برانگیزترین سؤالات Chaucer ارائه می دهد. در واقع، او کاستانس را به عنوان استثنایی از بسیاری از قوانین رفتار مناسب زنان در قرن چهاردهم (دوباره) ابداع می کند، حتی اگر او به طور متناقضی تجسم کامل ادعای اقتدار در مورد زنان به طور کلی است.

در اصل، این پایان نامه به پایان رسیده است. هدف اصلی این بوده است که نشان دهد چاسر چقدر در ترجمه (دوباره) زنان از تصویرهای اغلب یک بعدی «بانو مانند» آنها در ادبیات درباری به چیزی کاملاً منحصر به فرد و مهمتر از همه به یاد ماندنی است - حتی به دنیای مدرن تعداد کمی از نویسندگان مرد مانند چاسر، زنان را (دوباره) ابداع می کنند، و در حالی که بسیاری از محققان استدلال می کنند که او صرفاً مرد زمان خود بوده است، من ادعا می کنم که در واقعیت، آثار او بی انتها باقی می مانند.

The women in Chaucer's stories are not content to live life in the margins, and these characters are neither as good as they should be according to medieval standards of proper female behavior, nor are they as bad as these same standards would have one believe. In this sense, Chaucer is an author who is ahead of his time, and one can determine from his poems that women, in all of their myriad incarnations, are, for him, meant to be seen and heard. In "Subverting Rape, Romance, and Religion in Troilus and Criseyde," I examine the most common mistranslation of Criseyde by modern scholars, namely I argue that Criseyde's betrayal of Troilus for Diomede is as necessary as it is inevitable. Thus, Chaucer rehabilitates his heroine, a feat he manages without harming either her reputation or Troilus' masculinity. In my chapter on The Legend of Good Women, I often disagree with contemporary critical reasoning as to why Chaucer-as-author would choose to (re)translate Classically 'bad' women into rather dull examples of 'good' womanhood. It is my contention that he uses these women and their tales to show that, no matter how much either sex tries to play the victim when 'true' love sours, there are often few real victims to be had in such tragic scenarios. My fourth chapter examines how The Man of Law's Tale, when taken in conjunction with two other Canterbury Tales, provides the best answers to some of Chaucer's most challenging questions. Indeed, he (re)invents Custance as the exception to many of the rules for proper female behavior in the fourteenth century, even as she is paradoxically the perfect embodiment of authority's claim on women in general.

In essence, this dissertation's over-arching aim has been to show just how adept Chaucer is at (re)translating women from their often one-dimensional 'Lady-like' portrayals in courtly literature into something that is wholly unique and, most important of all, memorable--even to a modern world. Few male authors (re)invent women as Chaucer does, and while many scholars argue that he was simply a man of his time, I contend that, in reality, his work remains timeless.