Modern Immunosuppressives

با گسترش استفاده کلاسیک از سرکوب‌کننده‌های ایمنی در پیوند و رد، این مرور کلی فعلی نقش‌های جدید آنها را در پزشکی بالینی برجسته می‌کند. سرکوب کننده های ایمنی در خط مقدم روش های درمانی جدید قرار دارند. فصول جداگانه بر روی استفاده از آنها نه تنها در پیشگیری یا درمان رد پیوند، بلکه بر استفاده از آنها در بیماری‌های کمپلکس ایمنی و خود ایمنی، از جمله آرتریت روماتوئید تمرکز دارد. در درمان های ترکیبی برای دستیابی به هم افزایی در سرکوب سیستم ایمنی؛ در مورد داروهای جدید، مواد شیمیایی با وزن مولکولی کم، استفاده از آنتی بادی ها و ژن درمانی؛ در مورد تحمل ایمونولوژیک برای جلوگیری یا مهار رد پیوند؛ و چگونه داده های به دست آمده از مطالعات پیوند را می توان برای سایر روش های سرکوب سیستم ایمنی به کار برد. پزشکان و محققان از دامنه کار و ارائه رویکردهای جدید در زمینه به سرعت در حال توسعه سرکوب سیستم ایمنی قدردانی خواهند کرد.

Expanding from the classic use of immunosuppressants in transplantation and rejection, this current overview highlights their new roles in clinical medicine. Immunosuppressants are at the forefront of new treatment modalities. Individual chapters focus on their use not only in prevention or treatment of transplant rejection, but also on their use in immune-complex and autoimmune diseases, including rheumatoid arthritis; on combination therapies to achieve synergy in immunosuppression; on new drugs, low molecular weight chemicals, the use of antibodies and gene therapy; on immunological tolerance to prevent or inhibit transplant rejection; and how data derived from transplant studies can be applied to other avenues of immunosuppression. Clinicians and researchers will appreciate the scope of the work and the presentation of new approaches in the rapidly developing field of immunosuppression.