دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Richard G. Wang
سری:
ISBN (شابک) : 0199767688, 9780199767687
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 332
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Ming Prince and Daoism: Institutional Patronage of an Elite به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شاهزاده مینگ و دائوئیسم: حمایت نهادی از نخبگان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
محققان دائوئیسم در سلسله مینگ (1368-1644) توجه خاصی به تعامل
بین دربار و برخی از کشیشان دائوئیست و نتایج سیاسی چنین تعاملی
داشته اند. تمرکز بر امپراتورها یا استادان دائوئیست بوده است. با
این حال، در عصر مینگ، گروه خاصی از مردم از دائوئیسم و نهادهای
دائوئیستی حمایت می کردند: اینها اعضای قبیله امپراتوری بودند که
به عنوان شاهزادگان شناخته می شدند. با روشن کردن نقش شاهزادگان
مینگ در مذهب محلی، ریچارد جی وانگ در شاهزاده مینگ و
دائوئیسم نشان میدهد که این شاهزاده میانجی بین سیاست مذهبی
رسمی و منافع عوام بوده است.
علاوه بر اعتقاد شخصی و تزکیه نفس، یک شاهزاده دلایل دیگری برای
حمایت از دائوئیسم داشت. به عنوان حاکمان منطقه، شاهزادگان مینگ،
مانند دیگر نخبگان محلی، تأمین مالی و سازماندهی امور و مراسم
معابد، حمایت از کشیشان دائوئیست، یا جمع آوری و تولید کتاب های
دائوئیست را فرصتی برای حفظ نفوذ خود و به رخ کشیدن قدرت خود می
دیدند. رونق مؤسسات دائوئیستی، که پرستشکنندگان بسیاری را به خود
جلب کرد، موفقیت سیاسی شاهزادگان را نیز نشان داد.
شاهزادههای مینگ نقش فرهنگی مهمی را نیز با ترویج توسعه ادیان
محلی ایفا کردند. این کتاب اولین کتابی است که به بررسی تعامل بین
شاهزادگان مینگ به عنوان حامیان مذهبی و دائوئیسم محلی پرداخته
است. شاهزادگان مینگ که طبق قوانین امپراتوری از هرگونه درگیری
جدی سیاسی یا نظامی منع شده بودند، به طور رسمی مدیران مراسم
دولتی در سطح محلی بودند و کشیشان دائوئیست به عنوان مجریان اصلی
آنها بودند. علاوه بر این، از نظر نهادی، بیشتر مراسم منظم مربوط
به زندگی یک شاهزاده موظف بود که توسط نوازندگان-رقصندههای
دائوئیست انجام شود، و در نتیجه آیینهای درباری شاهزاده با طعم
دائوئیستی مشخص میشد. به همین دلیل شاهزادگان از نزدیک درگیر
زندگی روحانی و مذهبی دائو شدند.
Scholars of Daoism in the Ming dynasty (1368-1644) have paid
particular attention to the interaction between the court and
certain Daoist priests and to the political results of such
interaction; the focus has been on either emperors or Daoist
masters. Yet in the Ming era, a special group of people
patronized Daoism and Daoist establishments: these were the
members of the imperial clan, who were enfeoffed as princes. By
illuminating the role the Ming princes played in local
religion, Richard G. Wang demonstrates in The Ming Prince
and Daoism that the princedom served to mediate between
official religious policy and the commoners' interests.
In addition to personal belief and self-cultivation, a prince
had other reasons to patronize Daoism. As the regional
overlords, the Ming princes, like other local elites, saw
financing and organizing temple affairs and rituals,
patronizing Daoist priests, or collecting and producing Daoist
books as a chance to maintain their influence and show off
their power. The prosperity of Daoist institutions, which
attracted many worshippers, also demonstrated the princes'
political success.
Locally, the Ming princes played an important cultural role as
well by promoting the development of local religions. This book
is the first to explore the interaction between Ming princes as
religious patrons and local Daoism. Barred by imperial law from
any serious political or military engagement, the Ming princes
were ex officio managers of state rituals at the local level,
with Daoist priests as key performers. Moreover,
institutionally, most regular ceremonies related to a prince's
life were mandated to be conducted by Daoist musician-dancers,
and that as a result the princely courtly rites were
characterized by a Daoist flavor. For this reason the princes
became very closely involved in Daoist clerical and liturgical
life.
Cover Contents Acknowledgments Prologue 1. Ming Princes: An Overview 2. Princely Ritual Institutions 3. Ming Princes and Daoist Ritual 4. Cultivation and Books 5. Temple Patronage 6. Literary Patronage 7. Contacts with Clerics and Fashion of Daoist Names Epilogue: The Multifaceted Princely Patronage of a Daoist Temple Appendix A: Genealogical Chart of the Ming Emperors and Their Lines of Descent Appendix B: Numbers of Princes under Each Emperor Notes Bibliography Index A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T V W X Y Z