دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Metaphysics to metafictions: Hegel, Nietzsche, and the end of philosophy
دانلود کتاب متافیزیک تا فراداستان: هگل، نیچه و پایان فلسفه
مشخصات کتاب
Metaphysics to metafictions: Hegel, Nietzsche, and the end of philosophy
ویرایش:
نویسندگان: Paul S. Miklowitz
سری:
ISBN (شابک) : 0791438783, 9780791438787
ناشر: SUNY Press
سال نشر: 1998
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 709 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 59,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Metaphysics to metafictions: Hegel, Nietzsche, and the end of philosophy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب متافیزیک تا فراداستان: هگل، نیچه و پایان فلسفه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب متافیزیک تا فراداستان: هگل، نیچه و پایان فلسفه
پل میکلوویتز از طریق مطالعه دقیق و تأملات تفسیری، دیالکتیک های کلیدی در پدیدارشناسی روح هگل را بررسی می کند تا با خنثی شدن نظام کلیت هگلی که توسط نیچه افتتاح شد، کنار بیاید. میکلوویتز در تفسیر خود از پدیدارشناسی نشان می‌دهد که چگونه هگل به طرز ماهرانه‌ای ساختارهای روایی را دستکاری می‌کند، حتی در حالی که آنها را انکار می‌کند. میکلوویتز با ردیابی پیامدهای خودتضعیف نهفته در استراتژی بازسازی پدیدارشناختی گذشته‌نگر هگل تا رسیدن به خودآگاهی آنها در شخصیت مرکزی نیچه از زرتشت، استدلال می‌کند که هگل میراثی مشکل‌ساز برای فیلسوفان باقی می‌گذارد و مدعی است که به حکمتی جامع دست یافته است. در "دانستن مطلق، و اینکه نیچه با تضعیف اقتدار فیلسوف پاسخ می دهد. بنابراین پرسش های متافیزیکی در روایاتی که خودآگاهانه با کنایه به میانجی گری می شوند، دوباره فرموله می شوند و حل می شوند: آنها تبدیل به "متاداستان ها، الزامات فلسفی می شوند که صریحا به خلقت و فراخوان خود اذعان می کنند. جهانی بودن آنها را زیر سؤال می برد. در بررسی دیدگاه پساآخرالزمانی و ضد هگلی نیچه، میکلوویتز بر این گونه گفت زرتشت تمرکز می کند و تفسیر جدیدی از «بازگشت ابدی» را در پرتو خصلت مشکل ساز تکرار ذاتی ساختار روایی اشراق متافیزیکی ارائه می دهد: پروژه، نیچه برخلاف متافیزیک هگل، پیشنهاد می کند که فلسفه را نه به عنوان منبعی منحصر به فرد واقعی از آموزه، بلکه بیشتر به عنوان یک آزمایش نمونه در فراداستان خدمت کند. در نهایت، میکلوویتز همچنین به طور مختصر برخی از تأثیرات «پست مدرن» این تاریخ فکری و پیامدهای آن را برای گفتمان نظری فلسفه بررسی می‌کند - که پایان آن (به معنای تلو) در هگل، تنها برای پایان یافتن آن بود. به معنای مرگ یا نابودی) که نیچه اعلام کرد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Through close reading and interpretive reflections, Paul Miklowitz examines key dialectics in Hegel's Phenomenology of Spirit in order to come to terms with the undoing of the Hegelian system of totality inaugurated by Nietzsche. In his interpretation of the Phenomenology, Miklowitz shows how Hegel skillfully manipulates narrative structures, even while disavowing them. Tracing the self-undermining implications latent in Hegel's strategy of retrospective phenomenological reconstruction through to their "coming to self-consciousness" in Nietzsche's central character of Zarathustra, Miklowitz argues that Hegel leaves a problematic legacy to philosophers, claiming to have achieved comprehensive wisdom in "absolute knowing, and that Nietzsche responds by undermining the authority of the philosopher. Thus metaphysical questions are reformulated and resolved in narratives self-consciously mediated by irony: they become "metafictions, philosophic imperatives that expressly acknowledge their own createdness and call into question their universality. In examining Nietzsche's post-apocalyptic and anti-Hegelian perspectivism, Miklowitz focuses on Thus Spoke Zarathustra, offering a new interpretation of "eternal return" in light of the problematic character of repetition intrinsic to the narrative structure of metaphysical illumination: Nietzsche's project, unlike Hegel's metaphysics, proposes to serve philosophy not as a uniquely true source of doctrine, but rather as an exemplary experiment in metafiction. Finally, Miklowitz also briefly examines some of the "postmodern" effects of this intellectual history and its consequences for the theoretical discourse of philosophy-whose end (in the sense of a telos) was reached in Hegel, only to have its end (in the sense of death or destruction) proclaimed by Nietzsche.
