Marx in Movement: Operaismo in Context

این جلد اول از سه‌گانه‌ای از کتاب‌های جدید آنتونیو نگری، سنت ایتالیایی تفکر مارکسیستی رادیکال معروف به اپرایسمو یا «مارکسیسم خودمختار» را بررسی و توسعه می‌دهد - سنتی که خود نگری به آن پایبند است و در آن عضویت دارد. چهره پیشرو

سنت اپرایسمو بر نقش کارگر در سرمایه داری و تقدم مبارزه طبقاتی تأکید دارد. در این چارچوب، سهم کلیدی نگری نظریه‌پردازی گذار از «کارگر توده‌ای» به «کارگر اجتماعی» بوده است – یعنی گسترش مفهوم کار زنده و رهایی آن از قفس‌های نظری که آن را در کارخانه حبس کرده‌اند. تنها با فراتر رفتن از ایدئولوژی و پراتیک سیاسی کارگر توده ای بود که می توان خصلت انقلابی مفهوم مارکسیستی طبقه را برای دوران ما به روز کرد و در رابطه با استثمار و اجتماعی شدن کار زنده، از جمله شبکه های کار شناختی، توسعه داد. کار باروری و کار مراقبتی، شبکه‌هایی که پتانسیل تبدیل شدن به پایه‌ای برای اشکال جدید مقاومت در برابر استثمار سرمایه‌داری را نیز دارند.

This first volume in a new trilogy of books by Antonio Negri examines and develops the Italian tradition of radical Marxist thought known as operaismo or ‘autonomist Marxism’ – the tradition to which Negri himself adheres and in which he is a leading figure. 

The tradition of operaismo emphasizes the role of the worker in capitalism and the primacy of class struggle. Within this framework, Negri’s key contribution has been to theorize the transition from the ‘mass worker’ to the ‘social worker’ – that is, to broaden the concept of living labour and liberate it from the theoretical cages that locked it into the factory. It was only by moving beyond the ideology and political practice of the mass worker that the revolutionary character of the Marxist concept of class could be updated for our times and developed in relation to the exploitation and socialization of living labour, including networks of cognitive work, reproductive work and care work, networks which also have the potential to become the bases for new forms of resistance to capitalist exploitation.