Marrow of Tragedy: The Health Crisis of the American Civil War

جنگ داخلی بزرگترین فاجعه بهداشتی بود که ایالات متحده تا به حال تجربه کرده است، بیش از یک میلیون آمریکایی را کشته و بسیاری دیگر را از کار افتاده یا غمگین کرده است. با شروع جنگ، دولت‌های اتحادیه و کنفدراسیون که آمادگی ضعیفی برای مراقبت از سربازان مجروح و بیمار داشتند، تلاش کردند تا پزشک و پرستاری، تدارکات و سرپناهی را برای کسانی که در اثر جنگ یا بیماری کشته شده‌اند، فراهم کنند.

در طول جنگ، سربازان از سرخک، اسهال خونی، و ذات الریه رنج می بردند و به غذا و داروی پیشگیرانه و درمانی نیاز داشتند. اعضای خانواده – به‌ویژه زنان – و دولت‌ها تلاش‌های سازمان‌دهی شده‌ای را برای حمایت انجام دادند، در حالی که پزشکان ارتش یاد گرفتند که تفکر و عمل پزشکی را استاندارد کنند. منابع در شمال به بازگشت سربازان به نبرد کمک کرد، در حالی که سربازان کنفدراسیون از گرسنگی و سایر محرومیت‌ها رنج می‌بردند و زمانی که اصلاً بهبود می‌یابند، کندتر بهبود می‌یابند.

در گفتن داستان‌های سربازان، خانواده‌ها، پزشکان، پرستاران و مدیران، مارگارت مورخ هامفریس نتیجه می گیرد که ...

The Civil War was the greatest health disaster the United States has ever experienced, killing more than a million Americans and leaving many others invalided or grieving. Poorly prepared to care for wounded and sick soldiers as the war began, Union and Confederate governments scrambled to provide doctoring and nursing, supplies, and shelter for those felled by warfare or disease.

During the war soldiers suffered from measles, dysentery, and pneumonia and needed both preventive and curative food and medicine. Family members—especially women—and governments mounted organized support efforts, while army doctors learned to standardize medical thought and practice. Resources in the north helped return soldiers to battle, while Confederate soldiers suffered hunger and other privations and healed more slowly, when they healed at all.

In telling the stories of soldiers, families, physicians, nurses, and administrators, historian Margaret Humphreys concludes that...