Looking at Contemporary Dance: A Guide for the Internet Age

با تمرکز بر نوآوری در رقص از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، این تاریخچه به دانشجویان رقص اطلاعات قابل دسترسی در مورد مشارکت کنندگان اصلی این هنر ارائه می دهد. . این مطالعه که بر اساس دهه‌هایی که در آن نوآوران متولد شده‌اند یا سازمان‌های رقص تأسیس شده‌اند، سازمان‌دهی شده است، شباهت‌ها و ویژگی‌های نسلی را نشان می‌دهد که از نفوذ مشترک ناشی می‌شود. این راهنمای مدرن به جای تصاویر یا عکس‌ها، پیوندهایی به ویدیوهای YouTube و سایر مراجع اینترنتی برای مشاهده نمونه‌هایی از کار مورد بحث ارائه می‌دهد. این حوزه بین المللی است، با پوشش پیشگامان آلمانی، سوئدی، بلژیکی، هلندی، تایوانی، روسی، فنلاندی و اسپانیایی آوانگارد برای نشان دادن این که رقص یک زبان جهانی است که همچنان به شکستن مرزها و کشف ایده های جدید ادامه می دهد. تنها تعداد کمی از 120 هنرمند و اجراکننده شامل مارتا گراهام، دوریس همفری، جورج بالانچین، مارک موریس، توئیلا تارپ، مرس کانینگهام، پل تیلور، خوزه لیمون، کاترین دانهام، چانکی موو، و تری مک اینتایر هستند.

With a focus on dance innovation from the late 19th century to the present, this history provides dance students with accessible information on the major contributors to the art. Organized chronologically by the decades in which innovators were born or dance organizations were founded, the study shows the similarities and generational character that arise from shared influence. Rather than illustrations or photographs, this modern guide offers links to YouTube videos and other internet references to view examples of the work discussed. The scope is international, with coverage of German, Swedish, Belgian, Dutch, Taiwanese, Russian, Finnish, and Spanish pioneers of the avant-garde to illustrate that dance is a global language that continues to break boundaries and explore new ideas. Just a few of the 120 artists and performers featured include Martha Graham, Doris Humphrey, George Balanchine, Mark Morris, Twyla Tharp, Merce Cunningham, Paul Taylor, Jose Limon, Katherine Dunham, Chunky Move, and Trey McIntyre.