La linguistique du texte au service de l`expression écrite

دسته بندی: زبانشناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Brambarova A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 175 
زبان: French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 42,000

LiterNet، 2008-2012. — 175 p. چه چیزی بیان نوشتاری را از بیان شفاهی متمایز می کند؟ اول از همه، شرایط ساخت پیام وجود دارد که با موقعیت ارتباطی مشخص می شود. نوشته، با توجه به این ویژگی ها، می تواند به عنوان یک پیام به تعویق افتاده در زمان شناخته شود، زیرا گیرنده نه شناخته شده است و نه آشکار. بنابراین مونولوگ نویسنده به معنای مذاکره فوری با همکارش نیست، که او را ملزم می کند که پیام را به طور کامل پیش بینی کند و در عین حال از خود فاصله می گیرد تا بتواند آن را به عنوان موقعیت ارتباطی تصور کند. علاوه بر این، انگیزه او تنها با یک تلاش و تلاش او حفظ می شود. کنترل اعمال شده بر پیام آن را نمی توان مانند ارتباط شفاهی به اشتراک گذاشت، بنابراین کنترلی درونی، طولانی و دائمی است که به لطف اراده نویسنده کار می کند. ساختن یک متن نوشتاری کار دشواری است و مستلزم سازماندهی شدید فرآیندها است، بدون اینکه ظرفیت های پردازشی مدیریت متن جهانی مربوط به مهارت های انتزاعی نویسنده در سطح شناختی حذف شود.

LiterNet, 2008-2012. — 175 p. Qu’est-ce qui différencie l’expression écrite de l’expression orale? Tout d’abord ce sont les conditions de la construction du message, caractérisées par la situation communicative. L’écrit, suivant ces particularités peut être qualifié en message différé dans le temps, étant donné que le récepteur n’est ni connu, ni évident. Le monologue du scripteur ne suppose donc pas de négociation immédiate avec son interlocuteur ce qui l’oblige d’anticiper à tout moment le message dans son intégrité tout en se distanciant pour pouvoir se l’imaginer quant à la situation communicative. De plus sa motivation ne peut être entretenue que par son seul et unique effort. Le contrôle exercé sur son message ne peut être partagé comme c’est le cas de la communication orale, il s’agit donc d’un contrôle intérieur, prolongé et constant, qui fonctionne grâce à la volonté du scripteur. Construire un texte écrit est chose difficile et demande une sévère organisation des procédés, sans toutefois omettre les capacités de traitement de la gestion textuelle globale ayant trait aux compétences d’abstraction du scripteur sur le plan cognitif.