ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب La distinction: Critique sociale du jugement

دانلود کتاب تمایز: نقد اجتماعی قضاوت

La distinction: Critique sociale du jugement

مشخصات کتاب

La distinction: Critique sociale du jugement

ویرایش: ebook 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9782707337214 
ناشر:  
سال نشر: 1979 
تعداد صفحات: 0 
زبان: French 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 14 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 28,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 6


در صورت تبدیل فایل کتاب La distinction: Critique sociale du jugement به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب تمایز: نقد اجتماعی قضاوت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب تمایز: نقد اجتماعی قضاوت

«برای تشخیص زیبا بودن یا نبودن یک چیز، بازنمایی آن را به وسیله فهم و با نگاه به معرفت به موضوع آن مربوط نمی کنیم، بلکه به موضوع و به احساس لذت یا نارضایتی مربوط می کنیم. (...) بنابراین قضاوت سلیقه ای (...) زیبایی شناختی است. «
نقد داوری بدین‌گونه آغاز می‌شود که در آن کانت به «نقد ذوق» می‌پردازد تا به تعریف زیبایی به‌عنوان «پایانی بی‌پایان» برسد. منظور ما صرفاً خوشایند نیست، ما مدعی عینیت معین، یک ضرورت خاص، یک جهان شمول هستیم.
پیر بوردیو با ساختن La Distinction به نقد اجتماعی قضاوت، از همان ابتدا مقوله های زیبایی، هنر و فرهنگ را ناراحت می کند. که هرگز مورد سوال قرار نگرفته بود. زیبایی نه تنها مفهومی پیشینی نیست، بلکه برعکس، «مردم برای دیپلم خود ذوق دارند» و دسته بندی تمایز به جایگاهی که فرد در جدول طبقات اجتماعی دارد بستگی دارد. بنابراین، بسته به اینکه تحصیلات عالی را گذرانده باشید یا B.E.P.C را گذرانده باشید، چه از طبقه بورژوازی باشید یا از طبقه کارگر، هارپسیکورد خوش خلق، راپسودی به رنگ آبی یا دانوب آبی زیبا را دوست دارید.
اما، بوردیو می گوید، در طبقه مسلط، سرمایه اقتصادی همیشه با سرمایه فرهنگی مطابقت ندارد و یک جدول نشان می دهد که چگونه در طبقه مسلط، بسته به اینکه یک نفر کمتر از لیسانس داشته باشد یا یک مجموع را گذرانده باشد، خرید مبلمان آسان تر است. از یک دلال عتیقه تا از یک بازار کوچک یا یک فروشگاه تخصصی.
بنابراین با زیر سوال بردن علل ترجیحات زیبایی شناختی، پیر بوردیو آنچه را که آنها را تعیین می کند، یعنی از یک سو "سرمایه فرهنگی"، به عبارت دیگر سطح آموزش و پرورش و از سوی دیگر «سرمایه اقتصادی» یا وضعیت اجتماعی. و با تحلیل دگرگونی‌های روابط بین طبقات مختلف اجتماعی و نظام آموزشی، در هر طبقه، اصول کلی رفتاری را که در هر حوزه یافت می‌شود و ایجاد «نظام» سبک‌های زندگی را ممکن می‌سازد، متمایز می‌کند. .
بنابراین، همان طور که فلان نقاش را دوست دارد، فلان نگرش سیاسی دارد و بسته به این که فلان را مطالعه کرده باشد، فلان ورزش را انجام دهد، غذا می خوریم. اینگونه غذاها را می پوشیم.
در واقع وقتی از فرهنگ صحبت می کنیم، بدون اطلاع از طبقه اجتماعی صحبت می کنیم و سیاست نیز از قوانین فرهنگ و ذائقه مستثنی نیست.
در پایان این اثر، یادآور می‌شویم که نقد فرهنگ و استفاده‌هایی که از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای تسلط انجام می‌شود، La Distinction را به سندی بسیار جالب تبدیل می‌کند. واقعیت جدید: نه تنها برای جامعه‌شناسی - در سطح دقت نظرسنجی (هر پرسشنامه شامل یک سوال در هر زمینه است: موسیقی، نقاشی، پوشاک و غیره)، اما همچنین در سطح سیاسی، جایی که ما در آن هستیم، از طریق نمودارها و یکپارچه سازی تمام سوالات، می بینیم که برای اولین بار، این مسئله این است که چندین فرصت برای درک یک چیز داده شود: انسجام رفتار هر طبقه و استفاده از آنچه احزاب سیاسی با آن انجام می دهند، آگاهانه یا غیر آگاهانه.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

“ Pour distinguer si une chose est belle ou ne l’est pas, nous n’en rapportons pas la représentation à son objet au moyen de l’entendement et en vue d’une connaissance, mais au sujet et au sentiment de plaisir ou de déplaisir. (…) Le jugement de goût (…) est donc esthétique. ”
Ainsi commence la Critique du jugement dans laquelle Kant se livre à une “ critique du goût ” pour arriver à une définition du beau comme une “ finalité sans fin ”.
D’après lui, quand nous disons c’est beau, nous ne voulons pas dire simplement c’est agréable, nous prétendons à une certaine objectivité, à une certaine nécessité, à une universalité.
En faisant de La Distinction une critique sociale du jugement, Pierre Bourdieu bouleverse d’emblée des catégories sur le Beau, l’art et la culture, qui n’avaient jamais été remises en question. Non seulement le beau n’est pas un concept a priori, mais, au contraire, “ les gens ont le goût de leur diplôme ” et, les catégories de la distinction dépendent de la position que l’on a dans le tableau des classes sociales. Ainsi, selon que l’on a fait des études supérieures ou que l’on a passé le B.E.P.C., que l’on est issu de la bourgeoisie ou d’une classe populaire on aime le Clavecin bien tempéré, la Rhapsodie in blue ou le Beau Danube bleu.
Mais, dit Bourdieu, à l’intérieur de la classe dominante, le capital économique ne correspond pas toujours au capital culturel et un tableau montre comment, dans la classe dominante, selon que l’on a un niveau inférieur au baccalauréat ou que l’on a passé une agrégation, on achète plus facilement ses meubles chez un antiquaire qu’aux Puces ou dans un magasin spécialisé.
En s’interrogeant donc sur les causes des préférences esthétiques, Pierre Bourdieu étudie ce qui les détermine, c’est-à-dire d’une part “ le capital culturel ” autrement dit le niveau d’instruction, et, d’autre part, “ le capital économique ”, soit la situation sociale. Et, en analysant ensuite les transformations du rapport entre les différentes classes sociales et le système d’enseignement, il distingue, à l’intérieur de chaque classe, des principes généraux de conduite que l’on retrouve dans chaque domaine et qui permettent d’établir un “ système ” des styles de vie.
Ainsi, de la même façon que l’on aime tel peintre, on a telle attitude politique et, selon que l’on a fait telles études, on pratique tel sport, on consomme tels aliments et l’on s’habille de telle façon.
En fait, quand on parle de culture, on parle, sans le savoir, de classe sociale, et la politique ne fait pas exception aux lois de la culture et du goût.
Au terme de cet ouvrage, on constate que la critique de la culture, et les usages que l’on en fait comme moyen de domination, font de La Distinction un document d’un intérêt tout à fait nouveau : non seulement pour la sociologie – au niveau de la précision de l’enquête (chaque questionnaire comporte une question par domaine : musique, peinture, vêtements, etc.), mais, également, au niveau politique, où l’on s’aperçoit, au travers des schémas et de l’unification toutes les questions, qu’il s’agit, pour la première fois, de donner plusieurs chances de comprendre la même chose : la cohérence de la conduite de chaque classe et l’usage qu’en font, consciemment ou pas, les partis politiques.





نظرات کاربران