دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Max Horkheimer, Theodor W. Adorno سری: Collection Tel ISBN (شابک) : 9782070700059, 2070700054 ناشر: Gallimard سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 396 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La dialectique de la raison : fragments philosophiques به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیالکتیک عقل: قطعات فلسفی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نویسندگان از یک مشاهده شروع میکنند: در قرن بیستم، پیشرفت علمی و فنی به اندازهای پیشرفت کرده بود که جهانی بدون قحطی، بدون جنگ و بدون ظلم به قلمرو آرمانشهر تعلق نگیرد. به گفته نویسندگان، اگر هیچ اتفاقی نیفتاده است، به این دلیل است که نوآوری های بزرگ دوران مدرن "با کاهش فزاینده آگاهی نظری" پرداخته شده است. پیشرفت تسلط جامعه بر طبیعت را به میزان بیسابقهای رسانده است، اما همچنین با تکاملی همراه بوده است که فقط به آنچه فوراً قابل استفاده و از نظر فنی قابل بهرهبرداری است ارزش قائل است. این به معنای این است که بگوییم اصول حقیقت، آزادی، عدالت، انسانیت واقعیت خود را از دست داده اند و تنها به کلمات تبدیل شده اند. در عین حال، جاه طلبی برای تحقق این اصول در جهان اجتماعی از محتوای خود تهی شده است: کسی که نمی داند آزادی چیست، قادر نیست در سطح سیاسی نیز برای آن مبارزه کند. آرمان های پیشرفت عنصر اساسی فلسفه بورژوایی روشنگری بود که زیر پرچم عقل پیش می رود. هورکهایمر و آدورنو تجزیه و تحلیل میکنند که چگونه این جنبش تمایل دارد ارزشهای خود را حتی قبل از اینکه به یک عمل اجتماعی منجر شود، حذف کند، طبق فرآیندی که آنها را «دیالکتیک عقل» مینامند. آنها نشان می دهند که این خودویرانگری عقل تنها در آینده می تواند ادامه یابد و اشکال جدیدی از توتالیتاریسم را به وجود آورد، در صورتی که ابهامی که در قلب مفهوم پیشرفت نهفته است به وضوح تشخیص داده نشود و دائماً بر آن غلبه شود.
Les auteurs partent d'une constatation : au XXe siècle le progrès scientifique et technique était suffisamment avancé pour qu'un monde sans famine, sans guerre et sans oppression cessât d'appartenir au domaine de l'utopie. S'il n'en fut rien, c'est, selon les auteurs, parce que les grandes innovations de l'ère moderne ont été payées " d'un déclin croissant de la conscience théorique ". Le progrès a porté à un degré jamais atteint la domination de la société sur la nature, mais s'est accompagné d'autre part d'une évolution qui n'attache de prix qu'à ce qui est immédiatement utilisable, techniquement exploitable. Cela revient à dire que les principes de vérité, de liberté, de justice, d'humanité ont perdu leur réalité pour devenir de simples mots. Du même coup, l'ambition de réaliser ces principes dans le monde social s'est vidée de sa substance : celui qui ne sait pas ce qu'est la liberté n'est pas non plus en mesure de lutter pour elle sur le plan politique. Les idéaux du progrès ont été l'élément essentiel de la philosophie bourgeoise des Lumières qui s'avance sous la bannière de la Raison. Horkheimer et Adorno analysent comment ce mouvement tend à éliminer ses propres valeurs avant même qu'elles aient donné lieu à une pratique sociale, selon un processus qui constitue ce qu'ils appellent la " dialectique de la Raison ". Ils montrent que cette autodestruction de la Raison ne peut que se poursuivre à l'avenir et engendrer de nouvelles formes de totalitarisme, si l'ambiguïté qui réside au cœur de la notion de progrès n'est pas clairement reconnue sans cesse surmontée.