دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Alberto Arbasino
سری: Piccola biblioteca Adelphi
ISBN (شابک) : 8845922405, 9788845922404
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 869 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب L'ingegnere in blu به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مهندس آبی پوش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
گدا، که مانند یکی از دوبلورهای معروفش - آنجلونی، مداح منفرد پاستیچاچیو - به دسته کسانی تعلق داشت که \"زندگی کردند و با برگهای خشک مردند\"، به طور خلاصه، مجردهای سازش ناپذیر، هرگز تکثیر نکردند یا فرزندانی را سرگرم نکردند، حتی در سمت حس با این حال به نظر می رسد که سرنوشت او را به شیوه های مرموز جبران کرده است. در دهه 1950، زمانی که بسیاری از منتقدان او را فقط یک «غیرعادی»، و نه یک طنزپرداز «دیوانه» می دانستند، گدا در گروه کوچکی از نویسندگان «بی قاعده» و «تجربی» تحسین کنندگان بی غرض و مشتاق پیدا کرد. در میان آن «نوهها» - طبق تعریفی که در طول زمان به مقولهای انتقادی تبدیل شده است - بیش از همه آلبرتو آرباسینو وجود دارد که به نظر میرسد از ماکارون بزرگ نه تنها خشونت تحقیرآمیز نوشتن، بلکه فرهنگ جهانی و التقاطی را نیز به ارث برده است. طنز بینظیر، «عدم تحمل گرامر پدانتها»، بیتفاوتی، به عبارت دیگر، به «سوپ جمعی» بیمزه. در نهایت، او یک پرتره را به مهندس ارباسینو تقدیم کرد که شاید خودنگاره هم باشد، که در آن حالا به او اجازه میدهد حرف بزند و مانند یک کاتبان دقیق و غیور عقب نشینی کند، اکنون در تمرینات پرشور خواندن مشغول است، حالا صدای خودش را با صدای گدا میآمیزد. هدیه دادن، کالمبورهای پر جنب و جوش، خاطرات شخصی و شوخیهای دلنشین، زبانشناسی و واجشناسی کنایهآمیز، «هالهی زمانه» که طرفداران جوان آن زمان سعی میکردند آن آقا را با رنگ آبی گوشهگیر اما پر از کنجکاوی به او منتقل کنند.
Gadda, che come uno dei suoi celebri doppi - Angeloni, il solitario commendatore prosciuttòfilo del Pasticciaccio - apparteneva alla categoria di coloro che "vissero e morirono foglie secche", dei celibi intransigenti insomma, non ha mai proliferato né intrattenuto progenie alcuna, neppure in senso lato. Eppure il destino sembra averlo, per vie misteriose, risarcito. Negli anni Cinquanta, quando molti critici lo consideravano solo un "eccentrico", per non dire un umorista "cincischiato", Gadda trova in una piccola schiera di scrittori 'irregolari' e 'sperimentali', degli ammiratori disinteressati ed entusiasti. Fra quei 'nipotini' - secondo una definizione diventata col tempo categoria critica - c'è soprattutto Alberto Arbasino, che dal grande macaronico sembra avere ereditato non solo la derisoria violenza della scrittura, ma anche la cultura cosmopolita ed eclettica, lo humour travolgente, l'insofferenza per la grammatica dei Pedanti, l'estraneità, in altre parole, alla sciapa 'minestrina collettiva'. Finalmente, all'Ingegnere Arbasino ha dedicato un ritratto che forse è anche un autoritratto, dove ora gli lascia la parola e si sottrae come uno scrupoloso, zelante scrivano, ora si concede appassionati esercizi di lettura, ora mescola alla voce di Gadda la sua, regalando, briosi calembours, ricordi personali e amene celie, ironiche filologie e fonologie, "l'aura del tempo" che i giovani fans di allora cercavano di trasmettere a quel signore in blu ritroso ma pieno di curiosità.