Knowledge Transfers over Geographical Distance in Organisations: The Role of Spatial Mobility and Business Networks

ساختارهای فعلی شرکت مبتنی بر بین‌المللی‌سازی و تمرکززدایی با ماهیت مهم‌ترین منبع: دانش مخالف است. کسب و تبادل دانش ( ضمنی ) بر تعاملات بین فردی متکی است و بنابراین به زمان و مکان وابسته است. با توجه به اینکه ترکیبی از ذخایر دانش ناهمگون باعث پیشرفت نوآوری می شود، سازمان ها استراتژی هایی را برای اطمینان از انتقال دانش توسعه می دهند. برای فعال کردن جریان‌های دانش درون سازمانی، تحرک فضایی در محل کار بر طیف گسترده‌ای از کارمندان تأثیر می‌گذارد.

این مطالعه بررسی می‌کند که از چه راه‌هایی کارمندان متحرک فضایی، یعنی مهاجران خارج‌شده، به این جریان‌های دانش کمک می‌کنند. مطالعه شبکه‌های ego نه تنها پویایی اجتماعی انتقال دانش را نشان می‌دهد، بلکه چارچوب جغرافیایی اجازه می‌دهد تا جریان‌های دانش را از منظر فضایی مورد بحث قرار دهیم. از یک سو، نتایج تجربی عملکرد انتقال دانش آنها را تایید می کند. از سوی دیگر، دیدگاه جغرافیایی رابطه‌ای نشان می‌دهد که مهاجران یک گروه همگن را نشان نمی‌دهند، بلکه نقش آن‌ها در فرآیند انتقال دانش، گستره جغرافیایی شبکه‌ها و منابع دانشی آن‌ها به شغل، دانش، فرد و فضا بستگی دارد. -عوامل مرتبط.

Current corporate structures based on internationalisation and decentralisation are opposed to the nature of the most important resource: knowledge. The acquisition and exchange of (tacit) knowledge relies on interpersonal interactions and is thus time- and place-dependent. Given that the combination of heterogeneous knowledge stocks furthers innovation, organisations develop strategies to ensure the transfer of knowledge. To enable intra-organisational knowledge flows spatial mobility at the workplace affects a wide range of employees.

The study examines in which ways spatially mobile employees, i.e. expatriates, contribute to those knowledge flows. The study of ego networks reveals not only social dynamics of knowledge transfer, but the geographical framework allows to discuss knowledge flows from a spatial perspective. On the one hand, the empirical results confirm their knowledge transfer function. On the other hand, the relational geographical perspective reveals that expatriates do not represent a homogeneous group, but their roles in the knowledge transfer process, the geographical reach of their networks and their knowledge resources depend on job-, knowledge-, individual- and space-related factors.