Knowledge-creating Milieus in Europe: Firms, Cities, Territories

این کتاب رویکردی کاملاً فضایی برای خلق دانش و نوآوری را معرفی می‌کند. با تأمل در مجموعه ای از تحولات شهری و منطقه ای اروپا، مفهومی به روز از محیط به عنوان فضای مفهومی و مادی دانش و نوآوری در راستای چرخش تفسیری در علوم اجتماعی و علوم انسانی ارائه می دهد. با توجه به عدم تمایل جریان اصلی اقتصاد برای تطبیق با چنین روندی، نویسندگان یک رویکرد هرمنوتیکی کاملاً درک شده را دنبال می‌کنند که بر سه گانه دانش-فضا-نوآوری گسترش می‌یابد. یافته‌های اصلی کتاب این است که فضا یک واسطه ضروری در ارتباط بین دانش و نوآوری است، و اینکه یک مفهوم جدید از محیط، سه‌گانه دانش-فضا-نوآوری را هم مبنای تحلیلی و هم قدرت عملیاتی دارد. همچنین بینش جدیدی در مورد اهمیت و پتانسیل اقتصاد دانش ارائه می دهد. تعدادی از مطالعات موردی تجربی اروپایی در مقیاس‌های مختلف (سازمان‌ها، شهرها و سرزمین‌ها) از یافته‌ها پشتیبانی می‌کنند و جهت‌گیری‌های جدید سیاستی را پیشنهاد می‌کنند.

This book introduces a radically spatialised approach to knowledge creation and innovation. Reflecting on an array of European urban and regional developments, it offers an updated notion of milieu as the conceptual and material space of knowledge and innovation in line with the interpretative turn in social sciences and humanities. In view of the unwillingness of mainstream economics to accommodate such a trend, the authors pursue a broadly understood hermeneutic approach that expands on the triad of knowledge-space-innovation. The book’s main findings are that space is an essential intermediary in the connection between knowledge and innovation, and that a renewed notion of milieu provides the knowledge-space-innovation triad with both an analytical basis and operational power. It also offers fresh insights into the significance and potential of the knowledge economy. A number of empirical European case studies on various scales (organisations, cities and territories) support the findings and suggest new policy directions.