Interactions of Energy and Climate: Proceedings of an International Workshop held in Münster, Germany, March 3–6, 1980

از آغاز صنعتی شدن در قرن گذشته، افزایش مداوم در مصرف انرژی قابل مشاهده است. در همان زمان، تولید انرژی از چوب و زغال سنگ به نفت، زغال سنگ و گاز طبیعی تبدیل شد. به زودی بسیاری از کشورها متوجه شدند که منابع سوخت های فسیلی به ویژه نفت و گاز طبیعی محدود هستند. تنوع منابع انرژی به یک نیاز برای آینده تبدیل شد. دولت ها نگرانی خود را با تنظیم برنامه های انرژی طبیعی ابراز کردند، در حالی که سازمان های بین المللی ارزیابی منابع انرژی جهانی و نرخ های احتمالی عرضه و جایگزینی را انجام دادند. هنگام تنظیم سیاست های انرژی، عوامل زیر باید در نظر گرفته شوند: رشد جمعیت، سطح و ماهیت فعالیت های اجتماعی-اقتصادی، هزینه های انرژی، کفایت و قابلیت اطمینان عرضه، در دسترس بودن فناوری و زیرساخت های پشتیبانی، موفقیت برنامه های حفظ انرژی و نگرانی در مورد محیط زیست، جنبه های ایمنی تولید و استفاده از انرژی و همچنین تلاش های آموزشی در جهت استفاده منطقی از انرژی. هنگامی که ما فوری ترین نگرانی خود را، یعنی تامین انرژی درازمدت جهانی بیان می کنیم، کارشناسان چهار استراتژی جزئی مرتبط به هم ارائه می دهند: - استراتژی استفاده منطقی و حفظ انرژی - استراتژی استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر - استراتژی زغال سنگ شامل گازی سازی و مایع سازی زغال سنگ. - استراتژی انرژی هسته ای با این حال، از دیدگاه من، هر استراتژی برای تامین انرژی آینده باید به طور کامل از نظر تأثیر آن بر محیط زیست بررسی شود.

Since the beginning of industrialization in the last century, a steady increase in energy consumption can be observed. At the same time, energy generation switched from wood and coal to predominantly oil, coal and natural gas. Soon, many countries became aware of the fact that the resources of fossil fuels, especially of oil and natural gas are finite. Diversification of energy sources became a requirement for the future. Governments expressed their concern by setting up natural energy programmes while international organisations undertook assessments of the global energy resources and possible rates of supply and substitution. When it comes to setting up energy policies, the following factors must be taken into consideration: population growth, level and nature of socio-economic activity, the costs of energy, the adequacy and reliability of supply, the availability of technology and supporting infrastructure, the success of energy conservation programmes and concern about the environment, safety aspects of production and use of energy as well as educational efforts toward a rational use of energy. When we express our most urgent concern, the long-term global energy provision, experts offer four interrelated partial strategies: - the strategy of rational use and conservation of energy - the strategy of using renewable energy sources - the coal strategy including coal gasification and liquefaction - the nuclear power strategy. Any strategy, however, for securing future energy supply has, from my point of view, to be thoroughly examined as to its impact on the environment.