Implications of the Blood-Brain Barrier and Its Manipulation: Volume 1 Basic Science Aspects

درک ساختار و عملکرد سد خونی مغزی (BBB) ​​و شناخت ارتباط بالینی آن مستلزم هماهنگی رشته‌های علمی است که از دیدگاه فیزیولوژی یکپارچه به جای رویکردهای مولکولی یا تحلیلی استفاده می‌شوند. این گستره وسیعی است که در این کتاب مورد تأکید قرار گرفته است. به نظر من، چهار مشارکت اصلی، این حوزه را به شکل امروزی تعریف می‌کنند. اولین مقاله، مونوگراف برومن، 1 با عنوان نفوذپذیری عروق مغزی نخاعی در شرایط طبیعی و پاتولوژیک، مدلی برای بسیاری از مطالعات بالینی و 3 آزمایشی بعدی در مورد آسیب شناسی BBB بود. دوم، آزمایش‌های داوسون، که در کتاب او با عنوان فیزیولوژی مایعات چشمی و مغزی نخاعی خلاصه شده است، نشان داد که ورود غیرالکترولیت‌ها از خون به مغز عمدتاً توسط حلالیت لیپید 4 آنها کنترل می‌شود. این تحقیق پیشنهاد اصلی Gesell و Hertzman مبنی بر اینکه غشاهای مغزی دارای خواص نیمه نفوذپذیری غشای سلولی هستند را تایید کرد. دوران مدرن سد با مقاله ای در سال 1965 توسط کرون با عنوان "انتقال آسان گلوکز از خون به بافت مغز" معرفی شد. زمانی که تنها یک مانع برای انتشار غیرفعال در نظر گرفته شده بود. در نهایت، مقاله 1967 توسط ریس و کاموفسکی، 11، با عنوان "محلی سازی ساختاری ظریف سد خونی-مغزی در برابر پراکسیداز اگزوژن"، این مانع را در لایه پیوسته سلول های اندوتلیال عروق مغزی، که با اتصالات محکم به هم متصل شده اند، قرار داد. p>

Understanding the structure and function of the blood-brain barrier (BBB) and recogniz­ ing its clinical relevance require a concert of scientific disciplines applied from a view­ point of integrative physiology rather than from only molecular or analytical approaches. It is this broad scope that is emphasized in this book. In my opinion, four original contributions define the field as it exists today. The first, a monograph by Broman,1 entitled The Permeability of the Cerebrospinal Vessels in Normal and Pathological Conditions, was the model for many subsequent clinical and 3 experimental studies on BBB pathology. Second, experiments by Davson, summarized in his book entitled Physiology of the Ocular and Cerebrospinal Fluids, indicated that passive entry of nonelectrolytes into brain from blood is governed largely by their lipid 4 solubility. This research supported the original suggestion by Gesell and Hertzman that cerebral membranes have the semipermeability properties of cell membranes. The modem era of the barrier was introduced with the 1965 paper by Crone,2 entitled "Facilitated transfer of glucose from blood to brain tissue. " This paper identified stereospecific, facilitated transport of glucose as part of a system of regulatory barrier properties at a time when only a barrier to passive diffusion had been contemplated. Finally, the 1967 paper by Reese and Kamovsky, 11 entitled "Fine structural localization of a blood-brain barrier to exogenous peroxidase," sited the barrier at the continuous layer of cerebrovascular endothelial cells, which are connected by tight junctions.