I Don't Need an Acting Class

من به کلاس بازیگری نیاز ندارم جنبه های مهم تکنیک بازیگری را بررسی می کند و از مکالمات از طریق ایمیل با بازیگران بی شماری استفاده می کند. برخی دانشجویان مشتاق هستند، برخی دیگر متخصصان باتجربه هستند. مکالمات چالش‌هایی را که این بازیگران مختلف هنگام هضم آموخته‌های خود در کلاس یا تمرین و در حین بررسی عملی نحوه استفاده از تکنیک رو به رشد خود، با آن مواجه می‌شوند، نشان می‌دهد.

ابتدا میلتون عدالت. در سال 2008 شروع به دریافت ایمیل از بازیگران کرد. در این کتاب، Justice مکالمات ایمیلی بین معلم و دانش آموز را همراه با مشاهدات و تفسیر در مورد تکنیک و هنر بازیگری گرد هم می آورد. همه ایمیل های کتاب بیش از حد فکر شده یا کامل نیستند. کاملاً برعکس، آنها برای تسخیر احساس یک فرآیند زنده و تنفسی در حین وقوع است. وقتی بازیگری با مشکلی به معلم یا کارگردان ایمیل می‌فرستد، خواه یک نظر ساده باشد یا سردرگمی، این نشانه‌ای از یک هنرمند خلاق است که در حال کشف زمینه‌های جدید است.

سال‌ها پیش، استلا آدلر برای جاستیس نامه‌ای را در پاسخ به یادداشت وحشت‌زده‌ای که در حین تمرین نمایشنامه جدید در میان علف‌های هرز گم شده بود برای او ارسال کرد. وقتی مشکل را به اختصار تعریف کرد و راه حل ظریف آن را به او یادآوری کرد، لحنی برای او گذاشت. او از مراقبتی که او به او کرده بود غرق شد. آن نامه هنوز روی میز او آویزان است و قدرت تبادل کتبی بین معلم و دانش آموز را کاملاً نشان می دهد.

I Don't Need an Acting Class explores critical aspects of the technique of acting, utilizing conversations via email with countless actors. Some are aspiring students, others are seasoned professionals. The conversations document the challenges these diverse actors face as they digest what they have learned in a class or rehearsal while exploring in practical terms how to use their growing technique.

Milton Justice first began receiving emails from actors in 2008. In this book, Justice brings together email conversations between teacher and student, along with observations and commentary about acting technique and craft. Not all of the emails in the book are overly thought-out or complete. Quite the contrary, they are meant to capture the feeling of a living, breathing process as it happens. When an actor sends a teacher or director an email with a problem, be it a simple comment or confusion, it is evidence of a creative artist exploring new ground.

Many years ago, Stella Adler sent Justice a letter in response to a panicked note he had written to her while lost in the weeds during rehearsals for a new play. She set a tone for him as she succinctly defined the problem and reminded him of its elegant solution. He was overwhelmed by the care she had given him. That letter still hangs over his desk, perfectly demonstrating the power of a written exchange between a teacher and a student.