Husserl’s Position in the School of Brentano

به گفته هوسرل، پدیدارشناسی به معنای فلسفه به عنوان علم دقیق است. این فرانتس برنتانو بود که الهام بخش او شد تا ایده آل فلسفه علمی را دنبال کند. اگرچه هوسرل کار فلسفی خود را به عنوان یک شاگرد ارتدوکس برنتانو آغاز کرد، اما سرانجام در مورد این جهت گیری دچار تردید شد. Logische Unterschungen نتیجه چنین تردیدهایی است. به ویژه پس از انتشار آن اثر، او به طور فزاینده ای متقاعد شد که برای منافع فلسفه علمی، باید به سمتی برود که از برنتانو و سایر اعضای این مکتب («برنتانیست ها») که به همان آرمان معتقد بودند، فاصله بگیرد. در اینجا تلاش می‌شود تا رابطه فلسفی هوسرل با برنتانو و برخی دیگر از برنتانیست‌ها (کارل استامپف، بنو کری، کاسیمیر تواردوفسکی، الکسیوس ماینونگ و آنتون مارتی) مشخص شود. نقطه عطف مهم در توسعه این روابط را باید در مقاله ای جستجو کرد که هوسرل در سال 1894 (به ویژه در پاسخ به تواردوفسکی) تحت عنوان «اشیاء عمدی» (که به عنوان ضمیمه در این جلد ترجمه شده است) نوشت.
این مطالعه به ویژه برای مورخان فلسفه و پدیدارشناسی، و همچنین برای هر کسی که به ایده آل فلسفه علمی علاقه دارد، جالب خواهد بود.

Phenomenology, according to Husserl, is meant to be philosophy as rigorous science. It was Franz Brentano who inspired him to pursue the ideal of scientific philosophy. Though Husserl began his philosophical career as an orthodox disciple of Brentano, he eventually began to have doubts about this orientation. The Logische Unterschungen is the result of such doubts. Especially after the publication of that work, he became increasingly convinced that, in the interests of scientific philosophy, he had to go in a direction which diverged from Brentano and other members of this school (`Brentanists') who believed in the same ideal. An attempt is made here to ascertain Husserl's philosophical relation to Brentano and certain other Brentanists (Carl Stumpf, Benno Kerry, Kasimir Twardowski, Alexius Meinong, and Anton Marty). The crucial turning point in the development of these relations is to be found in the essay which Husserl wrote in 1894 (particularly in response to Twardowski) under the title `Intentional Objects' (which is translated as an appendix in this volume).
This study will be of interest to historians of philosophy and phenomenology in particular, but also to anyone concerned with the ideal of scientific philosophy.