Horace Greeley: Print, Politics, and the Failure of American Nationhood

موسس و سردبیر New-York Tribune، هوراس گریلی مهم‌ترین و قطبی‌ترین روزنامه‌نگار آمریکایی قرن نوزدهم بود. برای کشاورزان و تاجران شمال روستایی، تریبون شبیه نوشته مقدس بود. تقریباً برای همه دموکرات‌ها، جنوبی‌ها، و بسیاری از متحدان سیاسی ویگ و جمهوری‌خواه، گریلی تهدیدی بود که تغییر شکل می‌داد: یک متعصب الغا. محافظه کار ناامید کننده؛ یک دروغگوی وحشتناک؛ یک مگالومان تشنه قدرت.

در هوراس گریلی، جیمز ام. لوندبرگ دوباره به این شخصیت که مدت‌ها درک نشده بود، که بیشتر به خاطر تناقضات وحشیانه و جاه‌طلبی‌های سیاسی سرکوب‌ناپذیرش شهرت دارد، بازنگری می‌کند. لوندبرگ با ترسیم ظهور و سقوط نهایی گریلی، یک آرشیو روزنامه گسترده استخراج می کند تا گریلی و تریبون او را در مرکز مبارزه برای تحقق اجماع ملی گریزان آمریکا در عصری پرآشوب قرار دهد. لوندبرگ می نویسد که از فرهنگ و سیاست جنجالی آمریکای جکسونی بیرون آمده است، گریلی به دنبال تعریف شیوه ای از روزنامه نگاری بود که بتواند شهروندان را ارتقا دهد و ملت را متحد کند. اما در دهه‌های قبل از جنگ داخلی، بردگی و بحران توسعه آمریکا را سد راه دیدگاه خود دید.

گریلی که از طرف شمال ضد برده داری و حزب جمهوری خواه در حال ظهور صحبت می کرد، در دهه 1850 به اوج قدرت خود رسید، اما به عنوان صدای درگیری های مقطعی، نه وحدت ملی. گریلی به نوبه خود یک شاهین جنگ و صلح طلب، قهرمان رهایی و آشتی طلبی احساساتی، هرگز به اندازه جهانی که توسط جنگ داخلی شکل گرفته بود، نداشت. نامزدی او در سال 1872 برای ریاست‌جمهوری بر اساس سکوی اتحاد مجدد و عفو در جنوب، او را به مایه خنده‌ای تبدیل کرد که در نهایت زمینه ساز آشتی ملی و خیانت به وعده رهایی‌بخش جنگ داخلی شد.

سرزنده و جذاب بود. ، لوندبرگ این شخصیت بزرگ را برای خوانندگان مدرن زنده می کند. این کتاب با ردیابی پیچ و تاب‌های گریلی، داستان بزرگ‌تری درباره چاپ، سیاست و شکست‌های ناسیونالیسم آمریکایی در قرن نوزدهم بیان می‌کند.

The founder and editor of the New-York Tribune, Horace Greeley was the most significant—and polarizing—American journalist of the nineteenth century. To the farmers and tradesmen of the rural North, the Tribune was akin to holy writ. To just about everyone else—Democrats, southerners, and a good many Whig and Republican political allies—Greeley was a shape-shifting menace: an abolitionist fanatic; a disappointing conservative; a terrible liar; a power-hungry megalomaniac.

In Horace Greeley, James M. Lundberg revisits this long-misunderstood figure, known mostly for his wild inconsistencies and irrepressible political ambitions. Charting Greeley's rise and eventual fall, Lundberg mines an extensive newspaper archive to place Greeley and his Tribune at the center of the struggle to realize an elusive American national consensus in a tumultuous age. Emerging from the jangling culture and politics of Jacksonian America, Lundberg writes, Greeley sought to define a mode of journalism that could uplift the citizenry and unite the nation. But in the decades before the Civil War, he found slavery and the crisis of American expansion standing in the way of his vision.

Speaking for the anti-slavery North and emerging Republican Party, Greeley rose to the height of his powers in the 1850s—but as a voice of sectional conflict, not national unity. By turns a war hawk and peace-seeker, champion of emancipation and sentimental reconciliationist, Greeley never quite had the measure of the world wrought by the Civil War. His 1872 run for president on a platform of reunion and amnesty toward the South made him a laughingstock—albeit one who ultimately laid the groundwork for national reconciliation and the betrayal of the Civil War's emancipatory promise.

Lively and engaging, Lundberg reanimates this towering figure for modern readers. Tracing Greeley's twists and turns, this book tells a larger story about print, politics, and the failures of American nationalism in the nineteenth century.