Grenzen der Akteursfähigkeit: Die Beteiligung „verkörperter Agenten“ an virtuellen Kommunikationsprozessen

جامعه شناسی به طور سنتی مرزهای جهان اجتماعی را محدود کرده است. او مطمئن است که فقط مردم می توانند بازیگر اجتماعی شوند. با توجه به رویکردهای جدیدتر اجتماعی-نظری و تحولات تجربی در علوم فنی، اما این قطعیت در سال‌های اخیر با چالش مواجه شده است و این سوال مطرح می‌شود که آیا به‌اصطلاح «ماشین‌های اجتماعی» می‌توانند علاوه بر انسان، به بازیگران اجتماعی تبدیل شوند؟ در مقابل این پیشینه، هدف فلوریان موهل استفاده از مطالعات نظری-اجتماعی و تجربی برای ارائه پاسخی جامعه‌شناختی به پرسش توانایی ماشین‌های «اجتماعی» برای عمل به عنوان بازیگر است. این کتاب خود را کمکی به جامعه شناسی فضای مجازی می داند. ارجاعاتی به بحث های اجتماعی-تئوریک جاری درباره محدودیت های جهان اجتماعی و همچنین به بحث های رسانه ای و فناوری-جامعه شناختی در مورد تعامل و نقش فناوری در بازیگری می شود.

Die Soziologie hat die Grenzen der Sozialwelt traditionell eng gesteckt. Es gilt ihr als Gewissheit, dass allein Menschen zu sozialen Akteuren werden können. Aufgrund neuerer sozialtheoretischer Ansätze und empirischer Entwicklungen der Technikwissenschaften wird diese Gewissheit in den vergangenen Jahren jedoch herausgefordert und es stellt sich die Frage, ob neben Menschen auch sogenannte "soziale Maschinen" zu sozialen Akteuren werden können. Vor diesem Hintergrund besteht Florian Muhles Ziel darin, anhand sozialtheoretischer und empirischer Studien eine soziologisch reflektierte Antwort auf die Frage nach maschineller Akteursfähigkeit "sozialer" Maschinen zu geben. Dabei versteht sich das Buch als Beitrag zu einer Soziologie des Cyberspace. Es werden sowohl Bezüge zu aktuellen sozialtheoretischen Debatten um die Grenzen der Sozialwelt als auch zu medien- und techniksoziologischen Auseinandersetzungen um Interaktivität und Handlungsträgerschaft von Technik hergestellt.