Greek Tragedy on the American Stage: Ancient Drama in the Commercial Theater, 1882-1994

در طول قرن گذشته، تعبیری که توسط کارگردانان مختلف که درام یونانی را روی صحنه می‌برند، متفاوت بوده است، و استقبال انتقادی از تولیدات نیز تغییر کرده است. در حالی که متون آیسخولوس، سوفوکل و اوریپید ثابت می ماند، معانی برگرفته از نمایشنامه های آنها ثابت نمی ماند. کارگردانی که تصمیم می‌گیرد یک تراژدی یونانی را در تئاتر تجاری مدرن آمریکایی ارائه کند، به توانایی متن برای دستیابی به مخاطب معاصر اعتقاد دارد و منتقدان موفقیت این کار را ارزیابی می‌کنند: سخنان آن‌ها هم رکورد یک اجرا خاص می‌شود و هم زمانی که در آن بازی کرد. هارتیگان چگونگی تعامل درام و جامعه را بررسی می کند و شاهد ادامه حیات تراژدی یونان است.

During the past century, the interpretation given by the various directors staging Greek drama has varied, and the critical reception accorded the productions has also altered. While the texts of Aeschylus, Sophocles, and Euripides remain constant, the meanings drawn from their plays do not. The director who decides to offer a Greek tragedy in the modern American commercial theater believes in the ability of the text to reach the contemporary audience, and the reviewers assess the success of the venture: their words become a record of both a particular performance and the time in which it played. Hartigan explores how drama and society interact and witnesses the continued vitality of the Greek tragedy.