Glaciations in North and South America from the Miocene to the Last Glacial Maximum: Comparisons, Linkages and Uncertainties

روش‌های دوست‌یابی بهبود یافته توانایی ما را برای تعیین دقیق‌تر زمان و مدت زمان یخبندان افزایش داده است. با استفاده از ذخایر یخبندان و لس، یخبندان‌هایی را که در آمریکای شمالی و جنوبی رخ داده‌اند مقایسه کرده‌ایم تا مشخص کنیم که آیا رویدادها همزمان هستند یا نه، مکانیسم‌های اجباری را بررسی کنیم و یخبندان‌ها را با دوره‌های سرد مراحل ایزوتوپ اکسیژن دریایی و لس / مقایسه کنیم. رکوردهای پالئوسول چین بخش‌های چینه‌شناسی حاوی انواع نهشته‌های یخبندان، برخی از آنها دارای آتشفشان‌های بین لایه‌ای، و همچنین نهشته‌های لس، در بازسازی تاریخ یخبندان استفاده شد. آخرین حداکثر یخبندان پلیستوسن پسین (Brunhes Chron) در مناطق کوهستانی و قاره ای آمریکای شمالی اما فقط در کوه های آمریکای جنوبی شناخته شده است. معمولاً مقایسه‌های ما نشان‌دهنده یخبندان‌های تقریباً همزمان در دو قاره است، در حالی که یخبندان‌های دیگر گریزان‌تر هستند و مقایسه آنها دشوار است. اگرچه مقایسه‌های ما با وضوح پایینی است، نتایج نشان می‌دهد که اجبار میلانکوویچ به احتمال زیاد محرک غالب برای یخبندان نیمکره است که توسط عوامل محلی اصلاح شده است.

Improved dating methods have increased our ability to more precisely determine the timing and durations of glaciations. Utilizing glacial and loess deposits, we have compared glaciations that occurred in North and South America in order to determine if events are synchronous or not, to explore forcing mechanisms, and to compare glaciations with cold periods of the Marine Oxygen Isotope stages and the loess/paleosol records of China. Stratigraphic sections containing a variety of glacial deposits, some with interbedded volcanics, as well as loess deposits, were used in reconstructing the glacial history. The Late Pleistocene (Brunhes Chron) Last Glacial Maximum is recognized in mountain and continental areas of North America but only in the mountains of South America. Commonly our comparisons indicate roughly synchronous glaciations on the two continents, whereas other glaciations are more elusive and difficult to compare. Although our comparisons are at low resolutions, the results suggest that Milankovitch forcing is most likely the dominant trigger for hemispheric glaciation modified by local factors.