German Communism, Workers’ Protest, and Labor Unions: The Politics of the United Front in Rhineland-Westphalia 1920–1924

این کتاب تجزیه و تحلیل می کند که چگونه گروه قابل توجهی از کارگران Gennan به حمایت از کمونیسم آمدند و چگونه آنها به نوبه خود بر ظهور و توسعه حزب کمونیست آلمان (KPD) در دوره اولیه آن به عنوان یک حزب توده ای تأثیر گذاشتند. این کنش متقابل بین یک حزب و حوزه‌ای را که به آن متوسل شده است، در چارچوب محدودیت‌ها و فرصت‌های تعیین‌شده توسط ساختارهای اجتماعی، شرایط اقتصادی و رقبای سیاسی بازسازی می‌کند. این تعامل حول بسط و اجرای یک مفهوم خاص از سیاست انقلابی بود و این مطالعه هم ظهور KPD به عنوان یک حزب توده ای و هم شکست آن در به راه انداختن یک انقلاب سوسیالیستی در اوایل دهه 1920 را در پرتو روش های متناقض آلمان بررسی می کند. کارگران به استراتژی انقلابی آن پاسخ دادند. هنگامی که در اواسط دهه 1970 شروع به مطالعه KPD کردم، آثار علمی در غرب حزبی را به تصویر می‌کشیدند که از سال 1918 تا 1933 با واقعیت‌های زندگی آلمانی بسیار دور از ارتباط بود که تاریخ آن مجموعه‌ای از اشتباهات سیاسی بود که از بحران به فاجعه منتهی شد. KPD تحت سلطه منافع سیاست خارجی اتحاد جماهیر شوروی، اختلافات جناحی و رقابت های شخصی در میان رهبری، توسط یک ساختار حزبی اقتدارگرا و متمرکز بود که ابتکار عمل را خفه می کرد و خط حزبی تعیین شده در مسکو و برلین را تحمیل می کرد. و با یک ایدئولوژی سفت و سخت که عمدتاً به روندهای اقتصاد، جامعه و سیاست آلمان بی ربط است و در بهترین حالت ارزش جبرانی برای اقلیتی از فقیرترین کارگران دارد.

This book analyzes how a sizable group of Gennan workers came to support Communism and how they in turn influenced the emergence and development of the German Communist Party (KPD) in its fonnative period as a mass party. It reconstructs the interaction between a party and the constituency to which it appealed within the constraints and opportunities set by social structures, econo­ mic conditions, and political competitors. This interaction revolved around the elaboration and implementation of a specific concept of revolutionary politics, and this study investigates both the rise of the KPD as a mass party and its failure to set off a socialist revolution in the early 1920s in light of the contradictory ways German workers responded to its revolutionary strategy. When I began to study the KPD in the mid 1970s, scholarly works in the West portrayed a party so out of touch with the realities of German life from 1918 to 1933 that its history was a litany of political mistakes that led from crisis to catastrophe. The KPD was dominated by the foreign policy interests of the Soviet Union, by factional disputes and personal rivalries among the leadership, by an authoritarian, centralized party structure that stifled rank-and-file initiative and imposed a party line determined in Moscow and Berlin, and by a rigid ideology largely irrelevant to trends in German economy, society, and politics with at best compensatory value for a minority of the most impoverished workers.