Geography: Discipline, Profession and Subject since 1870: An International Survey

گری اس. دانبار \"پرو-فش-یون-ال-ای-زی-شون... طرفدار فش-یون-ال-زی-شونل... فکر نمی کنم از این کلمه خوشم بیاید. مارتین از دانشگاه آکسفورد در سال 1980 گفت: من کاملاً مطمئن هستم که از این کلمه خوشم نمی آید. من نباید از پاسخ او تعجب می کردم، زیرا آقای مارتین، یک مدرس، معلم و استاد دانشگاه بسیار مورد احترام، از جهاتی نمونه بارز نسل خود از جغرافی دانان بریتانیایی بود، از این نظر که مدرک پیشرفته و عالی نداشت. سابقه انتشار او ناچیز بود. به جز یک مقاله قابل توجه (مارتین 1951)، او در زمینه جغرافیا، حداقل در خارج از بریتانیا، چندان شناخته شده نبود. آیا او یک جغرافی دان حرفه ای بود؟ بله، در واقع، زیرا او یک محقق تمام وقت در یک دانشگاه ممتاز بود، حتی اگر فاقد آن نوع مدارکی بود که برای نسل های بعدی محققان، در آکسفورد و جاهای دیگر خواسته شده بود. مطمئناً قصد من تحقیر مارتین یا امثال او نیست. من به سادگی از این حکایت برای انتشار کتابی در مورد پیدایش جغرافیای مدرن استفاده می کنم.

Gary S. Dunbar "Pro-fesh-yon-al-i-zay-shun . . . pro-fesh-yon-al-i-ZAY-shunl . . . I do not think I like that word . . . I am quite certain I do not like that wordl," said A. F. Martin of Oxford University in 1980 when I mentioned to him that I was making a study of the professionalization of geography in Europe and North America from about 1870 to 1930. I should not have been surprised by his reply, because Mr. Martin, a highly regarded lecturer, tutor, and university man, was in some ways a typical example of his generation of British geographers, in that he did not have an advanced degree and his publication record was meager. Except for a single remarkable essay (Martin 1951), he was not well known in the field of geography, at least not outside the United Kingdom. Was he, then, a professional geographer? Yes, indeed, because he was a full-time scholar in a distinguished university, even though he lacked the sort of credentials that have been demanded of subsequent generations of scholars, at Oxford and elsewhere. I certainly do not mean to denigrate Martin or his ilk; I am simply using this anecdote to launch a book on the emergence of modern geography.