From Sight to Light: The Passage from Ancient to Modern Optics

علم اپتیک از زمان پیدایش خود در یونان باستان، عمدتاً با هدف توضیح بینایی و توضیح اینکه چرا چیزها به همان شکلی به نظر می رسند، بود. با این حال، در پایان قرن هفدهم، تمرکز تحلیلی اپتیک به نور معطوف شد: خواص اساسی آن و رفتارهای فیزیکی مانند بازتاب، شکست و پراش. این تغییر چشمگیر که A. Mark Smith آن را به عنوان چرخش کپلری» توصیف می کند در قلب این مطالعه جذاب و پیشگام نهفته است.
           
اسمیت با جدا شدن از تحقیقات قبلی که یوهانس کپلر را نقطه اوج یک سنت نوری در حال تکامل می‌داند که به دوران باستان یونان در قرون وسطی مسلمانان بازمی‌گردد، کپلر را به‌عنوان یک گسست از این سنت معرفی می‌کند و استدلال می‌کند که نظریه تصویربرداری شبکیه او که در سال 1604 منتشر شد، در ایجاد چرخش از بینایی به نور مؤثر بود. اسمیت نشان می‌دهد که نظریه جدید بینایی کپلر اهمیت تاریخی واقعی پیدا می‌کند: با تلقی چشم به‌عنوان وسیله‌ای صرفاً متمرکز بر نور به جای ابزاری برای تولید تصویر - همانطور که به طور سنتی درک می‌شد - گزارش کپلر از تصویربرداری شبکیه به تغییر در تحلیل کمک کرد. تمرکزی که در نهایت به اپتیک مدرن منجر شد.
           
یک بررسی جامع، از دید تا نور آماده است تا مرجع استانداردی برای مورخان اپتیک و همچنین علاقه‌مندان به طور گسترده‌تر به تاریخ علم، تاریخ هنر باشد. و تاریخ فرهنگی و فکری.

From its inception in Greek antiquity, the science of optics was aimed primarily at explaining sight and accounting for why things look as they do. By the end of the seventeenth century, however, the analytic focus of optics had shifted to light: its fundamental properties and such physical behaviors as reflection, refraction, and diffraction. This dramatic shift—which A. Mark Smith characterizes as the “Keplerian turn”—lies at the heart of this fascinating and pioneering study.       
           
Breaking from previous scholarship that sees Johannes Kepler as the culmination of a long-evolving optical tradition that traced back to Greek antiquity via the Muslim Middle Ages, Smith presents Kepler instead as marking a rupture with this tradition, arguing that his theory of retinal imaging, which was published in 1604, was instrumental in prompting the turn from sight to light. Kepler’s new theory of sight, Smith reveals, thus takes on true historical significance: by treating the eye as a mere light-focusing device rather than an image-producing instrument—as traditionally understood—Kepler’s account of retinal imaging helped spur the shift in analytic focus that eventually led to modern optics. 
           
A sweeping survey, From Sight to Light is poised to become the standard reference for historians of optics as well as those interested more broadly in the history of science, the history of art, and cultural and intellectual history.