Forgotten Disease: Illnesses Transformed in Chinese Medicine

در اواخر قرن بیستم، اختلالاتی که پزشکان چینی بیش از یک هزار سال درباره آنها می نوشتند، هویت جدیدی در پزشکی غربی پیدا کردند - آشفتگی ناگهانی به وبا تبدیل شد. گلهای بهشت ​​آبله شدند. و پا چی بری بری شد. مورخان تمایل دارند این هویت‌های جدید را به عنوان افشاگری ارائه کنند، بدون توجه به شواهدی که ایده‌های غربی را در مورد این شرایط به چالش می‌کشد. در بیماری فراموش شده، هیلاری ای. اسمیت استدلال می‌کند که با امتیاز دادن به منابع قرن نوزدهم، آنچه را که پزشکان سنتی چینی می‌دیدند و انجام می‌دادند، نادرست نشان می‌دهیم، بنابراین به‌طور غیرمنصفانه داروهای آنها را پست‌تر می‌دانیم.

اسمیت با استفاده از طیف گسترده ای از منابع، از کلاسیک های اولیه چینی تا تحقیقات علمی مدرن، تاریخچه یک مورد نماینده، پا چی، را از قرن چهارم تا امروز ردیابی می کند. او معانی در حال تغییر بیماری را در طول زمان بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که هر دگرگونی محیط اجتماعی، سیاسی، فکری و اقتصادی را منعکس می‌کند. دامنه نفس گیر این داستان بینش هایی را در مورد دنیای پزشکان اولیه چینی و چگونگی رشد ایده های آنها در مورد سلامت، بیماری و بدن بسیار قبل از ظهور پزشکی مدرن ارائه می دهد. اسمیت این واقعیت را برجسته می کند که تصورات مدرن از این بیماری های باستانی این تصور را ایجاد می کند که غرب چینی ها را از مصیبت های دیرینه نجات داد، در حالی که واقعیت این است که بسیاری از بیماری های برجسته در چین در واقع در نتیجه امپریالیسم به وجود آمده اند. او خواننده را دعوت می‌کند تا تاریخچه‌ای از طب چینی را که از پیچیدگی و تفاوت‌های ظریف آن تجلیل می‌کند، دوباره تجسم کند، نه اینکه این شکل پویا از شفا را به‌طور غیرقابل تحقیر انکار کند.

Around the turn of the twentieth century, disorders that Chinese physicians had been writing about for over a millennium acquired new identities in Western medicine―sudden turmoil became cholera; flowers of heaven became smallpox; and foot qi became beriberi. Historians have tended to present these new identities as revelations, overlooking evidence that challenges Western ideas about these conditions. In Forgotten Disease, Hilary A. Smith argues that, by privileging nineteenth century sources, we misrepresent what traditional Chinese doctors were seeing and doing, therefore unfairly viewing their medicine as inferior.

Drawing on a wide array of sources, ranging from early Chinese classics to modern scientific research, Smith traces the history of one representative case, foot qi, from the fourth century to the present day. She examines the shifting meanings of disease over time, showing that each transformation reflects the social, political, intellectual, and economic environment. The breathtaking scope of this story offers insights into the world of early Chinese doctors and how their ideas about health, illness, and the body were developing far before the advent of modern medicine. Smith highlights the fact that modern conceptions of these ancient diseases create the impression that the West saved the Chinese from age-old afflictions, when the reality is that many prominent diseases in China were actually brought over as a result of imperialism. She invites the reader to reimagine a history of Chinese medicine that celebrates its complexity and nuance, rather than uncritically disdaining this dynamic form of healing.