Fannie Mae and Freddie Mac: Turning the American Dream into a Nightmare

هدف این کتاب بررسی نقش فانی می و فردی مک در بحران مالی است. اول از همه، نقش آنها را در سیاست عمومی و در تامین مالی وام مسکن برای مسکن، همانطور که در ابتدا و بعدا پیش بینی شده بود، توضیح خواهد داد. هدف بررسی این موضوع در طول دهه‌های پس از تأسیس Fannie Mae در دهه 30 نیست، بلکه برجسته کردن نقش آنها در دهه 90 در نتیجه تصمیم‌های سیاسی با تمرکز بر وام‌های رهنی خواهد بود. سیاستمداران ترغیب/مجبور ساختن آنها را آسان‌تر می‌دانستند که تا حدی در نتیجه منصوبان سیاسی در سمت‌های ارشد اجرایی و هیئت‌مدیره بودند. شایسته است به تجربه و مهارت‌هایی که منصوبان در این نقش‌ها به ارمغان آوردند و تأثیرات احتمالی عدم تجربه مرتبط در اداره این مؤسسات و نیز تغییرات در چارچوب قانونی و روش‌هایی که این امر بر وام‌دهی بانکی تأثیر گذاشت، نگاه کرد. اولی ممکن است رسوایی‌های حسابداری در هر دو سازمان را در سال‌های 2004 و 2005 توضیح دهد. علیرغم چنین مشکلات بسیار عمومی، این شرکت‌های تحت حمایت دولت توانستند در بیشتر این دهه در لابی‌گری گسترده شرکت کنند. اثرات همه این عوامل، از جمله عدم نظارت بر این دو نهاد و انگیزه سیاسی برای افزایش مالکیت خانه، هر هزینه ای که باشد، باید به عنوان بذر بحران مالی بعدی تلقی شود. لابی گری، که بر نظارت لمسی سبک تأثیر داشت. نتیجه برای بخش بانکی، برای بسیاری از افراد که وام مسکن گرفته‌اند، و به‌ویژه برای سیاستمداران و سیاست‌های عمومی مشخص خواهد شد و درس‌هایی که باید از پیروی از اهداف سیاسی مصلحت‌آمیز و احتمالاً خودخواهانه آموخته شود.

The purpose of this book is to examine the role of Fannie Mae and Freddie Mac in the financial crisis. First of all, it will explain their role in public policy and in the provision of mortgage financing for housing, as envisaged originally and subsequently. The aim will not be to examine this throughout the decades since the establishment of Fannie Mae in the 30s, but to highlight their role in the 90s as a result of political decisions, focusing on mortgage lending. Politicians found it easier to encourage/oblige them to comply, partly as a result of political appointees in senior executive and board positions. It is worth looking at the experience and skills which the appointees brought to these roles and the effects of possible lack of relevant experience in running these institutions, as well as changes in the legislative framework and the ways in which this affected bank lending. The former may explain the accounting scandals at both organizations in 2004 and 2005. Despite such very public problems, these government sponsored enterprises were able to engage in extensive lobbying throughout most of this decade. The effects of all these factors, including the lack of oversight of these two institutions and the political drive to increase home ownership, whatever the costs, should be seen as the seeds of the subsequent financial crisis. e lobbying, which had an impact on the light touch oversight. The outcome for the banking sector, for the many individuals who took out mortgages, and especially for politicians and public policy will be spelt out and the lessons to be learnt, from following expedient and probably self-serving political aims.