Exemplarity and Chosenness: Rosenzweig and Derrida on the Nation of Philosophy

نمونه و انتخاب مطالعه ترکیبی از فلسفه های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) است که این سؤال را بررسی می کند: چگونه می توانیم امکان فلسفه را توضیح دهیم. از جهان شمول گرایی در تفکر، بدون انکار این که همه تفکر نیز اصطلاحی و خاص است؟ این کتاب علاقه دریدا را به این موضوع نشان می‌دهد، به ویژه بر کار او در مورد «ملیت فلسفی» و بینش او که فلسفه به شیوه‌ای خاص با مصادیق «ملی» خاص خود به چالش کشیده می‌شود و برعکس، گفتمان‌هایی که به یک ملیت استناد می‌کنند. یک جاه طلبی فلسفی، ادعای «نمونه» بودن. این کتاب با در نظر گرفتن خوانش های دریدا از نویسندگان آلمانی-یهودی و علاقه همیشگی او به مسائل مربوط به یهودیت، فلسفه او را با فلسفه فرانتس روزنزوایگ، که نظریه ای را ارائه کرد، جفت می کند. یهودیتی که انتخاب برای آن ضروری است و انتخاب را به معنای «نمونه‌گرایانه» به عنوان سازنده فردیت انسان و همچنین نقش یهودیان در تاریخ جهانی بشر می‌دانست.

Exemplarity and Chosenness is a combined study of the philosophies of Jacques Derrida (1930-2004) and Franz Rosenzweig (1886-1929) that explores the question: How may we account for the possibility of philosophy, of universalism in thinking, without denying that all thinking is also idiomatic and particular? The book traces Derrida's interest in this topic, particularly emphasizing his work on "philosophical nationality" and his insight that philosophy is challenged in a special way by its particular "national" instantiations and that, conversely, discourses invoking a nationality comprise a philosophical ambition, a claim to being "exemplary." Taking as its cue Derrida's readings of German-Jewish authors and his ongoing interest in questions of Jewishness, this book pairs his philosophy with that of Franz Rosenzweig, who developed a theory of Judaism for which election is essential and who understood chosenness in an "exemplarist" sense as constitutive of human individuality as well as of the Jews' role in universal human history.