Erlebte Architektur: Gedanken und Erinnerungen eines Denkmalpflegers

این کتاب مروری بر سی سال کار به عنوان نگهبان آثار تاریخی است. یک دهه پس از بازنشستگی، گئورگ فردریش کمپتر به زندگی حرفه ای خود نگاه می کند. در این فرآیند، کسب و کار مهم روزمره، که توسط دستورالعمل‌ها محدود می‌شد و تا حد زیادی توسط شخص دیگری تعیین می‌شد، اهمیت خود را از دست می‌دهد و تنها چند نکته برجسته از حرفه حرفه‌ای او به یاد می‌آید، از جمله برخورد با Lusthaus اشتوتگارت، Calwer Strasse و چند ویلا در اشتوتگارت اما همچنین قلعه‌ها و کاخ‌ها در Rems و Murr، صومعه Schöntal یا فرهنگ تاریخی منطقه Hohenlohe ایستگاه‌هایی هستند.
نویسنده این جلد را با بینشی در مورد \"انجمن طبیعت و هنر\" که خود تأسیس کرد تکمیل می‌کند. در سال 1993 و از آن زمان تاکنون در مناطقی که نام آن را به خود اختصاص داده اند فعال بوده است.
نگرانی برای حفاظت و تقویت ریشه های فرهنگی خود از طریق آگاه سازی آنها در هر دو منطقه مشترک است. با این حال، کتاب همچنین علیه خودسری چندفرهنگی و نگاه «بدبختانه» به هنر و زندگی است، که فرض می‌کند حقیقت را فقط در پایین می‌توان یافت و قبل از جست‌وجوهای والا و والا باید بر چیزهای کوچک و پیش پاافتاده تأکید کرد.

Dieses Buch ist ein Rückblick auf dreißig Jahre Arbeit als Denkmalpfleger. Georg Friedrich Kempter schaut ein Jahrzehnt nach seiner Pensionierung auf sein berufliches Leben zurück. Dabei verliert das an sich wichtige weisungsgebundene und weitgehend fremdbestimmte Alltagsgeschäft an Bedeutung und es bleiben nur einige Höhepunkte der beruflichen Laufbahn in Erinnerung, wozu die Beschäftigung mit dem Stuttgarter Lusthaus, mit der Calwer Straße und mit einigen Villen in Stuttgart gehört. Aber auch Burgen und Schlösser an Rems und Murr, das Kloster Schöntal oder die geschichtliche Kultur der Region Hohenlohe sind Stationen.
Der Autor ergänzt den Band durch einen Einblick in die "Gesellschaft für Natur und Kunst", die er 1993 gründete und die seither auf den namensgebenden Gebieten vielfältig tätig war.
Das Anliegen, unsere kulturellen Wurzeln zu schützen und zu stärken, indem sie bewusst gemacht werden, ist beiden Bereichen gemeinsam. Das Buch wendet sich jedoch auch gegen die multikulturelle Beliebigkeit und eine "miserabilistische" Kunst- und Lebensauffassung, die davon ausgeht, dass das Wahre nur im Niedrigen zu finden ist und die das Kleine und Triviale vor dem Hohen und Erhabenen zur Geltung zu bringen sucht.