Engaging Heidegger

یکی از مهم‌ترین فیلسوفان قرن بیستم، مارتین هایدگر، اساساً به «مسئله هستی» توجه داشت. با این حال، پژوهش‌های اخیر تمایل دارد که اهمیت نام هستی را در اندیشه او به حاشیه ببرد. ریچارد کاپویانکو از طریق خوانش متمرکز متون هایدگر و به ویژه چهار سمینار متأخر و اغلب نادیده گرفته شده او (1966-1973)، با توجه به محوریت نام وجود در دوران حیات هایدگر، با این روند مقابله می کند. فکر می‌کند.

کاپوبیانکو توجه ویژه‌ای به اصطلاحات پرطنین Ereignis و Lichtung هایدگر می‌کند و آن‌ها را می‌خواند که همان پدیده بنیادی به نام خود بودن را می‌گویند و نشان می‌دهد. '. مقالات در درگیر با هایدگر که به شیوه ای روشن و قابل دسترسی نوشته شده اند، اندیشه هایدگر را با توجه به تفکر یونان باستان، قرون وسطی و شرقی بررسی می کنند و شخصیت عمیقا انسانی «تفکر مراقبه» او را به تصویر می کشند.

One of the most important philosophers of the twentieth century, Martin Heidegger was primarily concerned with the ‘question of Being.’ However, recent scholarship has tended to marginalize the importance of the name of Being in his thought. Through a focused reading of Heidegger's texts, and especially his late and often overlooked Four Seminars (1966-1973), Richard Capobianco counters this trend by redirecting attention to the centrality of the name of Being in Heidegger's lifetime of thought.

Capobianco gives special attention to Heidegger's resonant terms Ereignis and Lichtung and reads them as saying and showing the very same fundamental phenomenon named ‘Being itself ’. Written in a clear and approachable manner, the essays in Engaging Heidegger examine Heidegger's thought in view of ancient Greek, medieval, and Eastern thinking, and they draw out the deeply humane character of his ‘meditative thinking.’