Enacting Lecoq: Movement in Theatre, Cognition, and Life

این کتاب آموزش مبتنی بر حرکت نمایشی ژاک لکوک (1921-1999) را از دریچه پارادایم علمی شناختی کنش بررسی می کند. مکالمه بین این دو هر دو بیشتر از فرآیندهای شناختی ممکن در کار در آموزش لکوک را آشکار می کند و پیشنهاد می کند که چگونه رویکرد عملی و فلسفی خود لکوک می تواند چیزی برای توسعه پارادایم فعال داشته باشد. درک تعلیم و تربیت لکوک از طریق کنش می‌تواند روشنگر راه‌هایی باشد که حرکت، کلیدی برای بیان خود لکوک از تعلیم‌آموزی‌اش، ممکن است از نظر شناختی شکل‌دهنده رشد شخصیت خلاق نهایی لکوک باشد - بازیگر-خالق. از طریق یک لنز فعال، بازیگر-خالق را می توان نه تنها به عنوان یک شخصیت خلاق، بلکه تجلی یک حالت اساساً جدید از خود شناختی درک کرد. این کتاب با شیوه‌ها و اصول مهم آموزش لکوک از جمله رابطه بین مربی و دانش‌آموز، هویت‌سازی، میم، بازی، کار با ماسک، زبان، بداهه‌گویی و تحلیل حرکت درگیر است.

This book examines the theatrical movement-based pedagogy of Jacques Lecoq (1921-1999) through the lens of the cognitive scientific paradigm of enaction. The conversation between these two both uncovers more of the possible cognitive processes at work in Lecoq pedagogy and proposes how Lecoq’s own practical and philosophical approach could have something to offer the development of the enactive paradigm. Understanding Lecoq pedagogy through enaction can shed new light on the ways that movement, key to Lecoq’s own articulation of his pedagogy, might cognitively constitute the development of Lecoq’s ultimate creative figure – the actor-creator. Through an enactive lens, the actor-creator can be understood as not only a creative figure, but also the manifestation of a fundamentally new mode of cognitive selfhood. This book engages with Lecoq pedagogy’s significant practices and principles including the relationship between the instructor and student, identifications, mime, play, mask work, language, improvisation, and movement analysis.