مشخصات کتاب

El panamericanismo. De la Doctrina Monroe a la Doctrina Johnson

ویرایش: 1 
نویسندگان: Alonso Aguilar Monteverde  
سری: Cuadernos Americanos 
 
ناشر: Cuadernos Americanos 
سال نشر: 1965 
تعداد صفحات: 189 
زبان: Spanish castellano 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 20 مگابایت 

کلمات کلیدی مربوط به کتاب پان آمریکائیسم. از دکترین مونرو تا دکترین جانسون: امپریالیسم، یانکی، آمریکایی، انگلیسی-آمریکایی، مداخله گرایی، اسپانیایی آمریکا، ایبروامریکا، مونرویسم، بولیواریسم

در صورت تبدیل فایل کتاب El panamericanismo. De la Doctrina Monroe a la Doctrina Johnson به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب پان آمریکائیسم. از دکترین مونرو تا دکترین جانسون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب پان آمریکائیسم. از دکترین مونرو تا دکترین جانسون

هنگامی که در 28 آوریل 1965، رئیس جمهور ایالات متحده، لیندون جانسون، دستور فرود 400 تفنگدار دریایی آمریکای شمالی در سانتو دومینگو را صادر کرد تا از پیروزی قریب‌الوقوع مردم بر یک دیکتاتوری نظامی ضعیف و بی‌اعتبار، احتمالاً بسیاری از کشورهای لاتین، جلوگیری شود. آمریکایی ها، اگرچه آشکارا نگران چنین واقعیتی هستند، در حال حاضر نمی توانند دامنه آن را بسنجند و پیامدهای جدی آن را بسنجند. اما چند روز - در واقع یک هفته - طول کشید تا سیاست تهاجمی ایالات متحده به گونه ای که قبلاً هرگز دیده نشده بود به نمایش گذاشته شود و همه آمریکای لاتین درک کنند که علیرغم سخنرانی های لفاظی وزرای خارجه OAS، آرزوهای خوب ، توهمات و اعلامیه های مستمر به نفع اصول خودمختاری و عدم مداخله، امپریالیسم همچنان ادامه داشت.\r\nامپریالیسم\r\n\r\nزمانی که 400 ملوانی که برای \"حفاظت از جان و مال شهروندان آمریکایی مقیم سانتو دومینگو\" تعیین شده بودند، به یک نیروی تهاجمی تقریبا تبدیل شدند.\r\n40000 مرد کاملا مسلح، هیچ کس نمی توانست انگیزه ای را که آقای جانسون ریاکارانه به آن متوسل شده بود بپذیرد.\r\n\r\nهدف از تجاوز موضوع کاملاً دیگری بود. او اساساً همان شخصی بود که وقتی بلین پیشنهاد برگزاری اولین کنفرانس پان-آمریکایی را مطرح کرد، حضور داشت. همان انقلابی که تئودور روزولت را به اختراع «انقلاب» در پاناما برای تصرف کانال ایستموس سوق داد. پرچمی که تافت را وادار کرد تا پرچم ستاره ها و راه راه ها را در خدمت انحصارات آمریکای شمالی قرار دهد که در جستجوی مواد خام و بازارهای فراتر از مرزهای ایالات متحده بودند و آن چیزی که کالوین کولیگد بیش از یک بار از آن دفاع کرد وقتی گفت حقوق آمریکایی ها سرمایه گذاران و وظیفه فرضی دولت واشنگتن برای محافظت از آنها، فراتر از اصل تعیین سرنوشت و احترام به حاکمیت سایر کشورها بود.\r\n\r\nتجاوز به جمهوری دومینیکن و همچنین به اصطلاح \"دکترین جانسون\" که ادعا می کند پایه و اساس آن است، بحران عمیقی را که نظام بین آمریکایی از سر می گذراند برجسته کرده است و ناگهان متوجه شد که سیاست ضد کمونیسم که از چرچیل و ترومن به ارث رسیده است، به دور از دفاع از منافع ملی کشورهایمان و حفظ امنیت قاره، تهدیدی جدی برای حاکمیت ما و مصلحتی خام برای حفظ وضعیت موجود و امتیازات مرتبط با آن است. آی تی.\r\n\r\nضد کمونیسم، سلاح مورد علاقه برای تقریبا دو دهه استراتژیست های پنتاگون و مقامات وزارت امور خارجه، وزرای خارجه OAS و الیگارشی ها و گوریل های آمریکای لاتین، به طور دقیق سلاحی علیه کمونیسم نیست. در کامل‌ترین و جدیدترین شکل آن: «دکترین جانسون» ابزاری برای مقابله با تجاوز یا حمله مسلحانه یک قدرت خارجی نیست، بلکه ابزار اصلی است که در این زمان توسط امپریالیسم و ​​متحدانش برای جلوگیری از هرگونه پیشرفت اجتماعی یا سیاسی استفاده می‌شود. آمریکای لاتین یا هر جای دیگری در جهان که خطر یک جنبش مردمی که مایل به تغییر شرایط اجتماعی-اقتصادی موجود است ممکن است در آن رخ دهد.\r\n\r\nدر حاكميت «دكترين مونرو» نزديك به يك قرن و نيم پيش، كشورهاي اروپايي به نظر آمريكا نمي‌توانستند نظام سياسي خود را به آمريكا صادر كنند. اما همه چیز در روزگار ما به حدی پیش رفته است که در چارچوب «دکترین جانسون»، مردم آمریکای لاتین حتی نمی‌توانند تصمیم بگیرند که چگونه باید بر خود حکومت کنند و در نتیجه بر سرنوشت خود مسلط باشند. همانطور که در سانتو دومینگو و پیش از این در برزیل، کوبا و گواتمالا دیده شده است، ما در شرایط غم انگیزی زندگی می کنیم که فراتر از آنچه قانون اساسی ملی ما ارائه می کند، اگر نوع حکومت یا سازمان اجتماعی که یک مردم تصمیم می گیرد اعمال حاکمیت خود را اعمال کند، بر شمال تأثیر می گذارد. منافع آمریکا یا برای اقلیت‌های ممتاز اتباع غیرقابل قبول است، یا مداخله خشونت‌آمیز یک‌جانبه از سوی ایالات متحده انجام می‌شود، یا وزیر خارجه یا ژنرال آمریکای لاتین مایل به خیانت به مردم خود است و فوراً از پان‌امریکنیسم درخواست می‌کند که در دفاع از این کشور وارد عمل شود. غیر قابل دفاع\r\n\r\nپس از تهاجم جنایتکارانه علیه سانتو دومینگو و ایجاد ارتش سرکوبگر که به عنوان \"نیروی نظامی بین آمریکایی\" نامیده می شود، فکر کردم که ممکن است بررسی سریع توسعه تاریخی پان-آمریکنیسم مفید باشد. قسمت های اصلی خود را به یاد می آورد و به روز می کند و آنها را در دسترس جوانانی قرار می دهد که روز به روز در همه جا به مبارزه رهایی بخش مردم ما می پیوندند. به همین دلیل بود که پس از نزدیک شدن به دون ژسوس سیلوا هرتزوگ و دانستن این که برای انتشار آن می توانم پذیرایی مهربانانه «کوادرنوس آمریکایی» را بپذیرم، تصمیم گرفتم این صفحات را بنویسم.\r\nچهار هفته کار کردم و متن را آماده کردم. و من ناگزیر می شوم به خواننده هشدار دهم که این یک کتاب آکادمیک نیست که با دقت در محیط آرام اتاق مطالعه نوشته شده باشد، بلکه گزارشی سریع از یک روند مشکل و پیچیده است که به نظر من علت اصلی در آن نهفته است. علت وابستگی و عقب ماندگی اقتصادی در آمریکای لاتین. محققان پان آمریکنیسم و ​​تاریخ روابط آمریکای لاتین با ایالات متحده احتمالاً در این صفحات چیزی مورد توجه بیشتر نخواهند یافت و ممکن است با بسیاری از آنچه در آنها گفته می شود موافق نباشند و یا با شکل ساده و مستقیم و خالی از هر تظاهر ادبی که در آن نوشته شده باشد.\r\nاما این مقاله خطاب به آنها نیست. در نوشتن به مردان و زنان عادی فکر کرده ایم. در جوانانی که اغلب به نظر می رسد فراموش می کنند که مردم ما هنوز نتوانسته اند استقلال کامل خود را به دست آورند. در معلمان مدارس ابتدایی و راهنمایی که علیرغم اینکه در ایجاد وجدان آمریکای لاتین سهیم هستند، گاهی دچار شک و تردید و افسون می شوند. در کارگران و دهقانان پیشتاز که در عمق وجودشان بهتر از کسانی که آنها را از برج های عاج خود تحقیر می کنند، شروع به درک می کنند که شرایط اسفبار آنها و به طور کلی مردم ما تنها تا زمانی تغییر خواهد کرد که سازماندهی شده و با موفقیت اجرا شوند. مبارزه انقلابی، علیه کسانی که آمریکای لاتین را وابسته، توسعه نیافته و استثمار شده نگه می دارند.\r\n\r\nاین کتاب خطاب به همه آنهاست. و اگر به هر طریقی به روشن شدن آنچه واقعاً پان‌امریکنیسم بوده، به درک راهی که در پشت آن، امپریالیسم توسعه ما را متوقف کرده و منحرف کرده است، و به تحریک مبارزه برای رهایی کامل آمریکای لاتین کمک کند، در نظر می‌گیریم. به خودمان پاداش زیادی می دهیم. .\r\n\r\nمکزیک، اوت 1965.\r\nAAM

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Cuando, el 28 de abril de 1965, el presidente de Estados Unidos, Lyndon Johnson, ordenó el desembarco en Santo Domingo de 400 infantes de la marina norteamericana a fin de evitar el triunfo inminente del pueblo sobre una débil y desprestigiada dictadura militar, probablemente muchos latinoamericanos, aunque preocupados desde luego frente a tal hecho, no pudieron de momento medir su alcance y calibrar sus graves implicaciones. Pero bastaron unos días —una semana, en realidad— para que la política agresiva de Estados Unidos se exhibiera como nunca antes y Latinoamérica toda comprendiera que, a pesar de los discursos retóricos de los cancilleres de la OEA, de los buenos deseos, de las vanas ilusiones y de los constantes pronunciamientos en favor de los principios de autodeterminación y no intervención, el imperialismo seguía siendo el imperialismo. Cuando los 400 marinos destinados a “proteger la vida y los bienes de los ciudadanos norteamericanos residentes en Santo Domingo”, se convirtieron en una fuerza ofensiva de casi 40,000 hombres perfectamente armados, nadie pudo aceptar el motivo a que hipócritamente había apelado el señor Johnson. El propósito de la agresión era otro bien distinto; era en esencia el mismo que estuvo presente cuando Blaine propuso realizar la primera conferencia panamericana; el mismo que llevó a Teodoro Roosevelt a inventar una “revolución” en Panamá para apoderarse del Canal del Istmo; el que hizo a Taft poner la bandera de las barras y las estrellas al servicio de los monopolios norteamericanos que buscaban materias primas y mercados más allá de las fronteras de Estados Unidos y el que defendió más de una vez Calvin Cooligde al decir que los derechos de los inversionistas norteamericanos y el supuesto deber del gobierno de Washington de protegerlos, estaban por encima del principio de autodeterminación y del respeto a la soberanía de las demás naciones. La agresión a la República Dominicana, así como la llamada “Doctrina Johnson” que pretende ser su fundamento, han puesto de relieve la profunda crisis por que atraviesa el sistema interamericano, y descubierto de golpe que la política del anticomunismo, heredada de Churchill y de Truman, lejos de servir a la defensa de los intereses nacionales de nuestros países y a la preservación de la seguridad del continente, constituye una grave amenaza a nuestra soberanía y un burdo expediente para mantener el statu quo y los privilegios a él asociados. El anticomunismo, arma favorita desde hace prácticamente dos décadas de los estrategas del pentágono y los funcionarios del Departamento de Estado, de los cancilleres de la OEA y de las oligarquías y gorilatos latinoamericanos, no es en rigor un arma contra el comunismo. En su forma más acabada y reciente: la “Doctrina Johnson”, no es tampoco un instrumento contra la agresión o el ataque armado de una potencia extranjera, sino el vehículo principal de que a estas horas echan mano el imperialismo y sus aliados para detener cualquier avance social o político en América Latina o en cualquier otro lugar del mundo en que pueda surgir el peligro de un movimiento popular dispuesto a transformar las condiciones socioeconómicas existentes. Bajo el imperio de la “Doctrina Monroe”, hace cerca de un siglo y medio, los países de Europa no podían, a juicio de Estados Unidos, exportar su sistema político a América. Pero las cosas han ido tan lejos en nuestros días que, en el marco de la “Doctrina Johnson”, los pueblos latinoamericanos no pueden siquiera decidir la forma en que han de gobernarse ni ser por tanto dueños de su propio destino. Como se ha visto dramáticamente en Santo Domingo, y antes en Brasil, en Cuba y Guatemala, vivimos en la triste condición de que, por encima de lo que nuestras constituciones nacionales dispongan, si el tipo de gobierno o de organización social que un pueblo decide darse en ejercicio de su soberanía afecta intereses norteamericanos o es inaceptable para las minorías privilegiadas de nacionales, o se desata una intervención unilateral violenta de Estados Unidos o salta algún canciller o general latinoamericano dispuesto a traicionar a su pueblo y solicita urgentemente que el panamericanismo entre en acción en defensa de lo indefendible. Tras de la criminal agresión a Santo Domingo y la creación de ese ejército represivo al que ha dado en llamarse la “fuerza militar interamericana”, pensé que podía ser útil intentar un rápido examen del desarrollo histórico del panamericanismo, que recordara y actualizara sus principales episodios, poniéndolos al alcance de los jóvenes que día a día se incorporan en todas partes a la lucha emancipadora de nuestros pueblos. Por eso decidí escribir estas páginas, después de acercarme a don Jesús Silva Herzog y saber que, para su publicación, podría acogerme a la amable hospitalidad de “Cuadernos Americanos”. En la preparación del texto trabajé cuatro semanas; y me siento obligado a advertir al lector que no se trata de un libro académico, hecho con detenimiento en el ambiente tranquilo del gabinete de estudio, sino de un rápido recuento de un proceso accidentado y complejo, en el que a mi juicio está la causa principal de la dependencia y el atraso económico de América Latina. Los eruditos del panamericanismo y de la historia de las relaciones de Latinoamérica con Estados Unidos, probablemente no hallarán en estas páginas nada de mayor interés y quizás no estén de acuerdo con mucho de lo que en ellas se dice, ni con la forma sencilla y directa, desprovista de toda pretensión literaria, en que están escritas. Mas no es a ellos a quienes este ensayo va dirigido. Al escribir hemos pensado en los hombres y mujeres comunes y corrientes; en los jóvenes que a menudo parecen olvidar que aún no logran nuestros pueblos conquistar su plena independencia; en los maestros de las escuelas primarias e intermedias, que a pesar de que contribuyen a crear una conciencia latinoamericana, caen a veces en el escepticismo y el desencanto; en los obreros y los campesinos de vanguardia que comienzan a entender, en el fondo mejor que quienes los menosprecian desde sus torres de marfil, que sus miserables condiciones y en general las de nuestros pueblos, sólo cambiarán en tanto se organice y lleve adelante con éxito la lucha revolucionaria, contra quienes mantienen a Latinoamérica en la dependencia, el subdesarrollo y la explotación. A todos ellos va dirigido este libro; y si en algo contribuye a aclarar lo que ha sido realmente el panamericanismo, a comprender la forma en que, detrás de él, el imperialismo ha detenido y desviado nuestro desarrollo, y a estimular la lucha por la plena emancipación de Latinoamérica, nos consideramos ampliamente recompensados. México, agosto de 1965. AAM

فهرست مطالب

INDICE

Prólogo .......… 13
Bolivarismo y Monroísmo …. 17
Expansión Territorial y Económica de Estados Unidos … 27
Imperialismo y Panamericanismo … 37
Del “Big Stick” a la “Filosofía de la Libertad” … 47
Los “Alegres Veintes” . . . . .. . 67
La Depresión y la Guerra . . . . . 79
En Vísperas de una Tercera Guerra . . . 97
De Bogotá a Caracas . . . . . . . 115
¿Reforma o Revolución? . ... . . . 141
Cambios Estructurales, Progreso y Paz . . . 167

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Say Goodnight to Insomnia

دانلود کتاب Rosa Luxemburg y la espontaneidad revolucionaria

دانلود کتاب Conflict and Carnage in Yucatán: Liberals, the Second Empire, and Maya Revolutionaries, 1855-1876

دانلود کتاب O espaço crítico

دانلود کتاب The Rocket City Rednecks' New American Space Plan