Ea von Allesch: Wenn aus Frauen Menschen werden: Eine Biographie

Ea von Allesch (1875-1953) به حلقه هنرمندان و نویسندگان وین در اوایل قرن گذشته در اطراف آلفرد پولگار، پیتر آلتنبرگ، هرمان بروخ و رابرت موزیل تعلق داشت. تنها در زمینه مردان مهم تاکنون به آن اشاره شده است. این واقعیت که ایا فون آلش به عنوان یک روزنامه نگار مد، گرافولوژیست و روانشناس فردی کار می کرد، تنها به صورت گذرا ذکر شده است. Frauke Severit برای اولین بار خود را وقف کار Ea von Allesch می کند. علاوه بر فيلتون‌هاي ايجاد شده در دهه‌هاي 1910 و 1920، از نامه‌هاي دوستان و اسناد شاهدان معاصر به عنوان منبع استفاده مي‌شود. با این حال، اینها در درجه اول تصاویر ذهنی نویسندگان را منعکس می کنند و باید با پس زمینه اجتماعی و فرهنگی آن زمان نگریست. امکانات و محدودیت های خودیابی زنانه در K.u.k. سلطنت را می توان درک کرد. سیر زندگی ایا فون آلش در فردیت خود نیز نماینده زنان آغازین قرن است که هیچ جایگزین اجتماعی قابل قبولی برای عقب نشینی نداشتند و با این وجود شجاعت بیرون آمدن از الگوی همسر و مادر را داشتند.

Ea von Allesch (1875-1953) gehörte dem Wiener Künstler-und Literatenkreis der Jahrhundertwende um Alfred Polgar, Peter Altenberg, Hermann Broch und Robert Musil an. Allein im Kontext der bedeutenden Männer wurde sie bisher zur Kenntnis genommen. Dass Ea von Allesch als Modejournalistin, Graphologin und Individualpsychologin tätig war, erfährt man, wenn überhaupt, nur als beiläufige Erwähnung. Frauke Severit widmet sich zum ersten Mal der Arbeit Ea von Alleschs. Zusätzlich zu den in den zehner und zwanziger Jahren entstandenen Feuilletons werden als Quellenmaterial Briefe von befreundeten Männern und Dokumente von Zeitzeugen und Zeitzeuginnen herangezogen. Diese spiegeln jedoch in erster Linie subjektive Bilder der Autoren wider und müssen vor dem damaligen sozial- und kulturgeschichtlichen Hintergrund betrachtet werden. Anschaulich können so die Möglichkeiten und Grenzen weiblicher Selbstfindung in der k.u.k. Monarchie nachvollzogen werden. In seiner Individualität steht der Lebensverlauf Ea von Alleschs zugleich stellvertretend für die Frauen der Jahrhundertwende, die auf keine gesellschaftlich akzeptierte Alternative zurückgreifen konnten und dennoch den Mut hatten, aus dem Rollenmuster der Ehefrau und Mutter auszubrechen.