Dueling Visions: U.S. Strategy toward Eastern Europe under Eisenhower

انتخابات ریاست جمهوری سال 1952، بر خلاف بسیاری از موارد دیگر از قبل و بعد، تحت سلطه سیاست خارجی بود، از بن بست خونین کره تا تهدید عمیق کمونیسم بین المللی. در طول مبارزات انتخاباتی، دوایت آیزنهاور و سخنگویانش تخیل مردم را با وعده‌های خود برای آزادی مردم اروپای شرقی تغذیه کردند و این تصور را ایجاد کردند که در مقام ریاست جمهوری، برنامه‌ای تهاجمی را برای عقب انداختن نفوذ شوروی در سراسر جهان انجام خواهند داد. اما بارها و بارها در طول دهه 1950، آیزنهاور و مشاورانش خود را در شکل دادن به روند وقایع در اروپای شرقی ناتوان دیدند: آنها برای ناتوانی خود عزادار شدند، اما کاری انجام ندادند. رونالد آر. کربس استدلال می کند که دو تصویر متفاوت از موقعیت نهایی اروپای شرقی برای هدایت سیاست آمریکا در این دوره رقابت می کنند: فنلاند شدن و عقب نشینی. عقبگرد، که توسط رئیس ستاد مشترک ارتش و آژانس اطلاعات مرکزی حمایت می شد، مترادف با آزادی بود، زیرا مردم آن را درک کردند - جدا کردن اروپای شرقی از تمام جنبه های کنترل شوروی. با کمال تعجب، شخصیتی که اغلب به آزادی مرتبط می‌شود، جان فاستر دالس، وزیر امور خارجه، از سیاستی ظریف‌تر و سنجیده‌تر حمایت می‌کند که نه وضعیت موجود را می‌پذیرد و نه عقب‌نشینی را دنبال می‌کند. این دیدگاه آمریکا برای منطقه، الگوی فنلاند را تخیل می‌کرد، که یک ردیف از دولت‌ها را تصور می‌کرد که از خودمختاری داخلی و شاید حتی دموکراسی برخوردار بودند، اما سیاست خارجی آن‌ها خط شوروی را تضعیف می‌کرد.

کربس منطق‌ها و شبکه‌های متضاد را تحلیل می‌کند. از مفروضات زیربنایی این دیدگاه های دوئل، و از نزدیک به بررسی مبارزات بر سر این گزینه ها در داخل دولت می پردازد. مطالعات موردی واکنش آمریکا به مرگ استالین و نزدیک شدن به اتحاد جماهیر شوروی در یوگسلاوی، پیروزی نهایی فنلاندسازی را هم به عنوان دیدگاه و هم به عنوان سیاست نشان می دهد. در نهایت، کربس پیامدهای این مطالعه را برای نظریه روابط بین‌الملل و روابط خارجی معاصر پیشنهاد می‌کند.

The presidential election of 1952, unlike most others before and since, was dominated by foreign policy, from the bloody stalemate of Korea to the deepening menace of international communism. During the campaign, Dwight Eisenhower and his spokesmen fed the public’s imagination with their promises to liberate the peoples of Eastern Europe and created the impression that in office they would undertake an aggressive program to roll back Soviet influence across the globe. But time and again during the 1950s, Eisenhower and his advisers found themselves powerless to shape the course of events in Eastern Europe: they mourned their impotence but did little.

In Dueling Visions, Ronald R. Krebs argues that two different images of Eastern Europe’s ultimate status competed to guide American policy during this period: Finlandization and rollback. Rollback, championed by the Joint Chiefs of Staff and the Central Intelligence Agency, was synonymous with liberation as the public understood it—detaching Eastern Europe form all aspects of Soviet control. Surprisingly, the figure most often linked to liberation—Secretary of State John Foster Dulles —came to advocated a more subtle and measure policy that neither accepted the status quo nor pursued rollback. This American vision for the region held up the model of Finland, imagining a tier of states that would enjoy domestic autonomy and perhaps even democracy but whose foreign policy would toe the Soviet line.

Krebs analyzes the conflicting logics and webs of assumptions underlying these dueling visions, and closely examines the struggles over these alternatives within the administration. Case studies of the American response to Stalin’s death and to the Soviet—Yugoslav rapprochement reveal the eventual triumph of Finlandization both as vision and as policy. Finally, Krebs suggests the study’s implications for international relations theory and contemporary foreign affairs.