Drought, Death, and the Sun in Ugarit and Ancient Israel: A Philological and Comparative Study

هدف مطالعه ویکاندر این است که نقوش به هم پیوسته خشکسالی و مرگ را در متون الفبایی خط میخی عصر برنز از اوگاریت در سوریه و بقای این نقوش همانطور که در جهان و متن کتاب مقدس عبری ظاهر می شود، روشن کند. p>

خورشید و گرمای آن دو تا از جهانی ترین نمادهای شناخته شده برای بشر هستند. خورشید می تواند حیات بخش باشد، اما پرتوهای داغ و سوزان آن می تواند با خشکسالی و نیروهای تخریب همراه باشد. متون اوگاریتی الهه خورشید، شاپشو، را به عنوان فرستنده خشکسالی وحشتناک نشان می دهد. او حکومت خدای مرگ را از طریق پرتوهای سوزان خود آشکار می کند. عبور روزانه خورشید از زیر افق نیز او را با سرزمین مردگان مرتبط می کند و این ایده با ایده خشکسالی-خورشید مخرب در تصویر "خورشید مرگ" ترکیب می شود. این بخش‌ها (به ویژه در چرخه بعل) و موتیف خشکسالی خورشیدی و پیوندهای آن با جهان پایین را در ادبیات اسرائیل باستان دنبال می‌کند و به دگرگونی‌های این موتیف زمانی که تحت تأثیر برجستگی فزاینده YHWH قرار می‌گیرد، اشاره می‌کند.

در کتاب مقدس عبری، این مطالعه اصطلاحاتی را دنبال می‌کند که به نقش‌های باستانی خشکسالی، مرگ و خورشید در متونی مانند اول پادشاهان 17-18، ارمیا 14، هوشع 13 و ملاکی 3 اشاره دارد، و نیز فرازهایی از مزامیر، با استفاده از هر دو روش زبانی و مذهبی-تاریخی. دگرگونی‌های این نقوش نشان‌دهنده تغییراتی است که دین اسرائیل با به دست آوردن هویت خود در یک بافت سامی بزرگ‌تر شمال‌غربی از سر گذرانده است.

پایان‌نامه‌ای که این اثر بر اساس آن است، توسط آکادمی سلطنتی سوئد جوایزی را دریافت کرده است. نامه ها - تاریخ و آثار باستانی و انجمن سلطنتی نامه در لوند.