Dream in Shakespeare

\"رویا تصویری مرکزی برای شکسپیر است که وحشت‌های غیرمنطقی و قوای خلاق تخیل را در بر می‌گیرد - عمیق‌ترین ترس‌ها و بالاترین آرزوها. که در نمایش‌های اولیه به‌عنوان وسیله‌ای کلامی یا ساختاری استفاده می‌شد، رویا تبدیل می‌شود. در تراژدی‌ها و عاشقانه‌های متأخر، تجربه‌ای دگرگون‌کننده که رویاپرداز را به لحظه‌ای از خودآگاهی سوق می‌دهد. مارجوری گاربر در این مطالعه روشنگر که اکنون با مقدمه‌ای جدید توسط نویسنده مجدداً منتشر شده است، به طرز ماهرانه‌ای توسعه استفاده شکسپیر از رویا را ترسیم می‌کند. سطرهای آغازین ریچارد سوم تا جادوی رویای شب نیمه تابستان تا مشهورترین تک گویی هملت.

نقش بر روی آثار فروید و روانشناسان دیگر، اما با استناد به استدلال خود بر زبان و ساختار نمایشی خود نمایشنامه ها، رویای شکسپیر خوانشی منسجم و بدیع از نمایشنامه ها و مفهوم رو به رشد آنها از رویا را ارائه می دهد.

"Dream is a central image for Shakespeare, encompassing at once the terrors of the irrational and the creative powers of the imagination—one's deepest fears and highest aspirations. Used in the early plays as a verbal or structural device, dream becomes, in the tragedies and late romances, a transforming experience which leads the dreamer toward a moment of self-awareness. In this illuminating study, now reissued with a new preface by the author, Marjorie Garber skillfully charts the development of Shakespeare's use of dream from the opening lines of Richard III to the magic of A Midsummer Night's Dream to Hamlet's most famous soliloquy.

Drawing on the works of Freud and other psychologists, but basing its argument on the language and dramatic structure of the plays themselves, Dream in Shakespeare presents a coherent and innovative reading of the plays and their developing concept of dream.