Die Welt der Parasiten: Zur Naturgeschichte des Schmarotzertums

اگر حیواناتی وجود دارند که انسان نمی‌خواهد با آنها کاری داشته باشد، و باعث می‌شود که فقط با ذکر آنها، بینی‌شان چروک شود، پس این انگل‌ها، انگل‌ها هستند. قابل درک است که او آنها را دشمنان و عوامل بیماری زا می بیند که می توانند خود، حیوانات اهلی و گیاهان کشت شده اش را آلوده کنند، باعث بیماری همه گیر و حتی مرگ شوند. او با به کار بردن مفاهیم اخلاقی خود در مورد آنها، این موجودات را که "موذیانه" و "به هزینه" دیگران تغذیه و تولید مثل می کنند، تحقیر می کند و آنها را "غیرحیوان" می نامد. از آنجایی که انگل‌ها اغلب خیلی زیبا نیستند، بله، همه این «کرم‌ها» از بسیاری جهات منحط به نظر می‌رسند، به نظر می‌رسد دلیل کمی برای مقابله با انگل‌ها وجود دارد، به جز یافتن روش‌ها و ابزارهایی برای خلاص شدن از شر آنها برای محافظت از آنها. یا آفات را از بین ببرد. در واقع، یکی از وظایف اصلی انگل شناسی پزشکی و کنترل آفات است که این نیاز را برآورده کند. البته جانورشناس که به موجودات زنده در تمام جلوه هایشان علاقه مند است و می داند که یک مگس نامحسوس احتمالاً می تواند بیشتر از رنگارنگ ترین پروانه ها در مورد سؤالات اساسی زیست شناسی به ما بگوید، همچنین با چشم های متفاوت به انگل ها نگاه می کند. او آنها را ارگانیسم‌هایی می‌بیند که عمدتاً دارای شیوه‌ای از زندگی بسیار تخصصی هستند، با انبوهی از سازگاری‌های تحسین‌برانگیز که در طی یک دوره طولانی رشد فیلوژنتیک به‌دست آمده‌اند، و به روش‌های مختلف تلاش می‌کند تا بینش خود را نسبت به این «دنیای خود» به دست آورد. انگل ها\". .

Wenn es Tiere gibt, mit denen der Mensch nichts zu tun haben will, ja bei deren bloßen Erwähnung er schon die Nase rümpft, dann sind es die Schmarotzer, die Parasiten. Er sieht in ihnen ver­ ständlicherweise Feinde und Krankheitserreger, die ihn selbst, seine Haustiere und seine Kulturpflanzen befallen, Seuchen her­ vorrufen, ja den Tod bringen können. Seine eigenen Moral­ begriffe auf sie anwendend, verachtet er diese Organismen, die sich "heimtückisch" und "auf Kosten" anderer ernähren und vermehren und bezeichnet sie als "Un-tiere", eben als "Un­ geziefer". Da die Schmarotzer obendrein meist nicht gerade schön sind, ja all dieses "Gewürm" vielfach degeneriert wirkt, scheint es wenig Gründe dafür zu geben, sich mit Parasiten zu befassen, es sei denn, um Methoden und Mittel zu finden, sich vor diesen Plagegeistern zu schützen oder sie zu vernichten. In der Tat ist es eine große Aufgabe der medizinischen Parasitologie und Schäd­ lingsbekämpfung, dieser Forderung gerecht zu werden. Der Zoologe freilich, den die Lebewesen in all ihren Erschei­ nungsformen interessieren und der weiß, daß uns eine unschein­ bare Fliege unter Umständen mehr über grundlegende Fragen der Biologie verraten kann, als der bunteste Schmetterling, betrachtet auch die Schmarotzer mit anderen Augen. Er sieht in ihnen Organis­ men mit einer meist hochspezialisierten Lebensweise, mit einer Fülle bewundernswerter Anpassungen, die in einer langen stammes­ geschichtlichen Entwicklung erworben worden sind, und er ver­ sucht auf den verschiedensten Wegen Einblicke in diese eigene " Welt der Schmarotzer" zu gewinnen.