Die Reduzierbarkeit von Soziologie auf Psychologie: Eine These, ihr Test und ihre theoretische Bedeutung

درباره مشکل مرزبندی و تقلیل تلاش برای کاهش تئوری ها از یک حوزه به حوزه دیگر، عموماً باید با مقاومتی در نظر گرفته شود که با نهادینه شدن رشته های علمی و تأثیرات آنها بر رفتار نمایندگان آنها مرتبط است. در اخلاق شناسی مدرن، رفتارهایی از این دست به «رفتار سرزمینی» معروف است. به نظر می‌رسد که آنها متعلق به دسته‌ای از واکنش‌های فیلوژنتیکی تثبیت‌شده و نسبتاً گسترده هستند که هنوز در مناطقی قابل توجه هستند که طبق خرد متعارف، «عقل ناب» به تنهایی حکمرانی می‌کند یا حداقل باید حاکم باشد. در هر صورت، به نظر می رسد عواملی در اینجا کار می کنند، حداقل تا حدی، که می توانند به حوزه چیزی که می توان به دست آورد، یعنی به حوزه ای که می توان از طریق یادگیری شکل داد، اختصاص داد. مهم‌تر از همه، تربیت در سنت‌های رشته‌ای است که نسبتاً به خوبی تعریف شده است و تحت شرایط خاص، تسلط بر آن دشوار است، که در آن سبک‌های حل مسئله و تفکر بسیار خاص حاکم است، که فرد به آن عادت کرده است. به عنوان کافی برای حوزه موضوع مورد نظر که هرگونه تلاش برای نفوذ به این حوزه با ایده ها و روش های رشته دیگری معمولاً از ابتدا نامناسب یا حتی متکبرانه ارزیابی می شود و بر این اساس رد می شود.

Zur Problematik der Abgrenzung und der Reduktion Der Versuch, Theorien eines bestimmten Bereichs auf solche eines anderen Bereichs zu reduzieren, hat im allgemeinen mit Widerständen zu rechnen, die mit der Institutionalisierung wissenschaftlicher Disziplinen und ihren Wirkungen auf das Ver­ halten ihrer Vertreter zusammenhängen. In der modemen Ethologie sind Verhaltens­ weisen dieser Art unter der Bezeichnung "Revierverhalten" bekannt. Sie scheinen zu einer Klasse phylogenetisch fest verankerter und relativ weit verbreiteter Reaktionen zu gehören, die sich auch in den Regionen noch bemerkbar machen, in denen nach übli­ cher Auffassung die "reine Vernunft" allein regiert oder doch regieren sollte. Immerhin scheinen auch hier zumindest teilweise Faktoren wirksam zu sein, die der Sphäre des Erwerbbaren zuzurechnen sind, dem Bereich also, der durch Lernen gestaltbar ist. Es handelt sich vor allem darum, daß man in den Traditionen einer relativ wohlabgegrenz­ ten und unter Umständen schwer beherrschbaren Disziplin erzogen wurde, in der ganz bestimmte Problemlösungen und Denkstile dominieren, die man sich angewöhnt hat, als für den betreffenden Objektbereich adäquat zu betrachten, so daß jeder Versuch, mit den Ideen und Methoden einer anderen Disziplin in diesen Bereich einzubrechen, im allgemeinen von vornherein als unangemessen oder gar anmaßend beurteilt und dem­ entsprechend zurückgewiesen wird.