دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1 نویسندگان: Dr. Sportwiss. Werner Skipka, Prof. Dr. med. Jürgen Stegemann (auth.) سری: Forschungsberichte des Landes Nordrhein-Westfalen 3129 ISBN (شابک) : 9783531031293, 9783322875419 ناشر: VS Verlag für Sozialwissenschaften سال نشر: 1982 تعداد صفحات: 148 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اهمیت هورمون آلدوسترون قشر آدرنال برای عملکرد فیزیکی: پزشکی / بهداشت عمومی، عمومی
در صورت تبدیل فایل کتاب Die Bedeutung des Nebennierenrindenhormons Aldosteron für die physische Leistungsfähigkeit به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اهمیت هورمون آلدوسترون قشر آدرنال برای عملکرد فیزیکی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
1. 1. توسعه تاریخی تشخیص آلدوسترون در اواسط قرن گذشته، اهمیت حیاتی غده فوق کلیوی از طریق مشاهدات و آزمایشات توسط ADDISON (1855) و BROWN-SEQUARD (1856) شناخته شد، که بر اساس آن تخریب پاتولوژیک غده فوق کلیوی یا آدرنالکتومی منجر به مرگ می شود. پرسشی که در آغاز این قرن مورد بحث قرار گرفت که آیا بصل الکلی یا قشر آدرنال اندام ضروری است توسط WHEELER و VINCENT (1917) به نفع قشر آدرنال پاسخ داده شد. در دوره پس از آن، یک سری از استروئیدها را می توان جدا کرد که اثرات آنها عمدتاً متابولیسم کربوهیدرات ها و پروتئین ها و تا حدودی تعادل الکترولیت ها بود. هنگامی که SELYE در سال 1946 به نفع تقسیم استروئیدهای آدرنال به گلوکوکورتیکوئیدها و مینرالوکورتیکوئیدها صحبت کرد، هنوز هیچ مدرکی از کورتیکوئیدی با تأثیر غالب بر دفع سدیم و پتاسیم وجود نداشت. در اوایل دهه 1950 بود که سه گروه کاری با هم در لندن و بازل عصاره ای از قشر آدرنال را جدا کردند که تأثیر قوی بر متابولیسم مواد معدنی به شکل کریستالی داشت (SIMPSON، TAIT، WETT STEIN، NEHER، EUW و REICHSTEIN، 1953). ). قبل از اینکه اساسنامه آنها توسط SIMPSON و همکاران توضیح داده شود. (1954) با نام موقت "الکتروکورتین" ثابت شد که 18 آلدهید کورتیکوسترون است، پس از آن در نهایت نام "آلدوسترون" داده شد. 2 1. 2. هورمون های قشر آدرنال و عملکرد فیزیکی - آلدوسترون، فرزندخوانده آگاهی از مشکل؟ هنگام بررسی روابط متقابل بین فعالیت بدنی و هورمون های قشر آدرنال، در ابتدا توجه کمتری به آلدوسترون به عنوان یک به اصطلاح مینرالوکورتیکوئید شد.
1. 1. Historische Entwicklung zum Aldosteronnachweis Bereits Mitte des vorigen Jahrhunderts wurde die lebensnot wendige Bedeutung der Nebenniere durch Beobachtungen und Versuche von ADDISON (1855) und BROWN-SEQUARD (1856) erkannt, wonach pathologische Zerstorung der Nebenniere bzw. Adrenal ektomie den Tod zur Folge hatte. Die zu Beginn dieses Jahr hunderts diskutierte Frage, ob das Nebennierenmark oder aber die Nebennierenrinde das essentielle Organ sei, wurde von WHEELER u. VINCENT (1917) zugunsten der Nebennierenrinde beantwortet. In der Folgezeit konnte eine Reihe von Steroiden isoliert werden, deren Wirkung haupts~chlich auf den Kohlenhydr- und Proteinstoffwechsel und in schw~cherem AusmaB auf den Elektrolythaushalt zielte. Als sich SELYE 1946 fur eine Un terteilung der adrenalen Steroide in Glucocorticoide und Mineralocorticoide aussprach, fehlte noch der Nachweis eines Corticoids mit dominierendem EinfluB auf die Natrium- ·und Kaliumausscheidung. Erst Anfang der fllnfziger Jahre wurde von drei in London und Basel kooperierenden Arbeitsgruppen ein auf den Mineralstoffwechsel stark wirkender Nebennierenrinden extrakt in kristalliner Form isoliert (SIMPSON, TAIT, WETT STEIN, NEHER, EUW und REICHSTEIN, 1953). Die vor ihrer Konstitutionsaufkl~rung durch SIMPSON et al. (1954) provi sorisch mit "Electrocortin" bezeichnete Substanz erwies sich als ein 18-Aldehyd des Corticosterons, worauf ihr der end giiltige Name "Aldosteron" gegeben wurde. 2 1. 2. Nebennierenrindenhormone und physische Leistungsf~higkeit - Aldosteron, ein Stiefkind des ProblembewuBtseins? Bei Untersuchung der Wechselbeziehungen von kBrperlicher Belastung und Nebennierenrindenhormonen wurde dem Aldosteron als sogenanntem Mineralocorticoid zun~chst weniger Beachtung geschenkt.
Front Matter....Pages I-V
Einleitung....Pages 1-4
Literaturübersicht....Pages 5-24
Methodik....Pages 25-36
Ergebnisse und Diskussion....Pages 37-100
Zusammenfassung....Pages 101-103
Literaturverzeichnis....Pages 104-142