Development of the Cetacean Nasal Skull

مورفوژنیک جمجمه بینی در 92 جنین از 13 گونه Cetacea مورد بررسی قرار گرفت. در مقایسه با کپسول بینی اصلی پستانداران خشکی، ساختارهای بینی سیتاسه تغییرات سنگینی را نشان می دهد. در نتیجه سوراخ های بینی از نوک پوزه به راس سر منتقل می شوند. ساختارهای متعددی از جمجمه بینی جنینی حتی در گیلاس های بالغ نیز حفظ می شود. جابجایی سوراخ های بینی به بالاترین نقطه بدن سطحی یکی از کامل ترین سازگاری های سیتاس ها با عادات آبزیان است. مورفوژنی جمجمه بینی نشان می دهد که همه گیلاس ها منشأ مشترکی دارند و یک راسته مونوفیلتیک واحد را تشکیل می دهند. به نظر می رسد که تقسیم بندی معمول این نظم به دو زیرمجموعه، Mysticeti و Odontoceti، اثبات نشده باشد. در عوض، حداقل سه ابرخانواده نزدیک به هم باید در راسته Cetacea، یعنی Balaenopteroidea، Physeteroidea و Delphinoidea متمایز شوند. نتایج مطابق با جدیدترین تحقیقات بیولوژیکی مولکولی در این زمینه است.

Morphogeny of the nasal skull was investigated in 92 embryos of 13 species of Cetacea. Compared to the original nasal capsule of land mammals, the nasal structures of Cetacea show many weighty transformations. As a result, the nostrils are translocated from the tip of the snout to the vertex of the head. Several structures of the embryonic nasal skull remain preserved even in adult cetaceans. The translocation of the nostrils to the highest point of the surfacing body is among the most perfect adaptations of cetaceans to the aquatic life habits. The morphogeny of the nasal skull suggests that all cetaceans are of common origin and form a single monophyletic order. The hitherto usual division of this order into two suborders, Mysticeti and Odontoceti, appears to be unsubstantiated. Rather, at least three closely related superfamilies should be distinguished within the order Cetacea, viz., Balaenopteroidea, Physeteroidea, and Delphinoidea. The results are in a conspicuous accordance with the most recent molecular biological investigations on this topic.