Defending Beef: the Case for Sustainable Meat Production

برای چندین دهه، این عقیده تقریباً جهانی در میان طرفداران محیط زیست و حامیان سلامت بوده است که گاو و گوشت گاو دشمن شماره یک عمومی هستند.

اما آیا موضوع واقعاً اینقدر واضح است؟ وکیل محیط زیست، نیکولت هان نیمان، در کتاب جدید خود، دفاع از گاو، به سختی استدلال می کند که به دامداران تبدیل شده است. به نواحی ساحلی آسیب می رساند و جمعیت حیات وحش را از بین می برد.

در دفاع از گوشت گاو، هان نیمان استدلال می کند که گاوها ذاتاً برای زمین و سلامت تغذیه ما مضر نیستند. در واقع، دام‌هایی که به درستی مدیریت می‌شوند، نقش اساسی در حفظ اکوسیستم‌های علفزار ایفا می‌کنند و به عنوان جانشین گله‌های نشخوارکنندگان وحشی که زمانی جهان را پوشش می‌دادند، عمل می‌کنند. هان نیمان استدلال می کند که مزارع پراکنده، علف خوار و در مقیاس کوچک می توانند و باید پایه ای برای تولید غذای آمریکایی شوند و جایگزین مزارع کارخانه ای شوند که به حیوانات و محیط زیست آسیب می رسانند.

For decades it has been nearly universal dogma among environmentalists and health advocates that cattle and beef are public enemy number one.

But is the matter really so clear cut? Hardly, argues environmental lawyer turned rancher Nicolette Hahn Niman in her new book, Defending Beef.

The public has long been led to believe that livestock, especially cattle, erode soils, pollute air and water, damage riparian areas, and decimate wildlife populations.

In Defending Beef, Hahn Niman argues that cattle are not inherently bad for either the Earth or our own nutritional health. In fact, properly managed livestock play an essential role in maintaining grassland ecosystems by functioning as surrogates for herds of wild ruminants that once covered the globe. Hahn Niman argues that dispersed, grass-fed, small-scale farms can and should become the basis for American food production, replacing the factory farms that harm animals and the environment.