دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: 1 نویسندگان: Jacqueline I. Stone, Mariko Namba Walter سری: ISBN (شابک) : 0824832043, 9780824832049 ناشر: سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 394 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 9 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مرگ و زندگی پس از مرگ در بودیسم ژاپنی: رشته های تاریخی، تاریخ آسیا و آفریقا، تاریخ ژاپن، تاریخ ژاپن قرون وسطی
در صورت تبدیل فایل کتاب Death and the Afterlife in Japanese Buddhism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مرگ و زندگی پس از مرگ در بودیسم ژاپنی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
برای بیش از هزار سال، بودیسم بر آیین های مرگ ژاپنی ها و مفاهیم زندگی پس از مرگ مسلط بوده است. نه مقاله این مجلد، که از قرن دهم تا امروز را در بر می گیرد، هم تداوم و هم تغییر در شیوه های مرگ را در طول زمان آشکار می کند. آنها همچنین مسائل مرتبط با هم را بررسی می کنند که چگونه آیین های مرگ بودایی به نگرانی های فردی در مورد زندگی پس از مرگ پرداخته است و در عین حال نیازهای اجتماعی و نهادی را نیز برآورده می کند و اینکه چگونه اعمال مربوط به مرگ بودایی عناصری از سنت های دیگر را جذب و بازسازی کرده است و ایده های متفاوت و حتی متضاد در مورد آنها را گرد هم می آورد. مردگان، سرنوشت پس از مرگ آنها، و آنچه که عمل هنجاری بودایی را تشکیل می دهد. این ایده که مرگ، با مدیریت آیینی، میتواند واسطه گریز از تولد دوباره توهمآمیز باشد، در دو مقاله اول بررسی میشود. سارا هورتون پیشرفت در هیان ژاپن (794-1185) تصاویری را نشان میدهد که بودا آمیدا را در حال نزول برای استقبال از جانبازان در لحظه مرگ نشان میدهد، در حالی که ژاکلین استون نقش حیاتی راهبانی را که به عنوان راهنمای مذهبی در مراسم مرگ شرکت میکردند، تحلیل میکند. حتی در حالی که بر مضامین ناپایداری و عدم دلبستگی تأکید میکردند، آیینهای مرگ بودایی برای تشویق حفظ پیوندهای عاطفی با متوفی کار میکرد و با انجام این کار، به ساختار دنیای اجتماعی افراد زنده کمک میکرد. این موضوع در چهار مقاله بعدی بررسی می شود. برایان راپرت نقش عبادت باستان را در تقویت نسب خانوادگی و قدرت سیاسی بررسی می کند. مارک بلوم در مورد موضوع بحث برانگیز خودکشی مذهبی برای پیوستن مجدد به معلم خود در سرزمین پاک تحقیق می کند. و هنک گلاسمن تجزیه و تحلیل می کند که چگونه آیین های قرون وسطایی اواخر برای زنانی که در بارداری و زایمان جان خود را از دست داده اند، هم منعکس شده و هم به شکل گیری هنجارهای تغییر جنسیت کمک می کند. ظهور مراسم تشییع جنازه استاندارد در اوایل دوره مدرن ژاپن، موضوع فصل دانکن ویلیامز را تشکیل می دهد، که نشان می دهد چگونه فرقه سوتو ذن با گنجاندن فرهنگ مذهبی محلی در مراسم مرگ خود، رهبری خود را در جوامع روستایی تثبیت کرد. سه فصل پایانی به شیوههای تدفین و تدفین معاصر و بحثهای پیرامون آنها میپردازد. ماریکو والتر یک «ساختار عمیق» را کشف میکند که به مراسم تشییع جنازه بودایی ژاپنی در خطوط فرقهای اطلاع میدهد - ساختاری که، او استدلال میکند که معنای آن علیرغم رقابت صنعت سکولار پررونق تشییع جنازه همچنان ادامه دارد. استفان کاول بحثهایی را در مورد اعطای نامهای بودایی پس از مرگ به متوفیان و تهدیدی که برای معابد سنتی بودایی با تغییر ایدهها در مورد مراسم تشییع جنازه و زندگی پس از مرگ ایجاد میکند، بررسی میکند. سرانجام، جورج تانابه نشان میدهد که چگونه روشنفکران فرقهای بودایی معاصر تلاش میکنند تا تعارضات بین دکترین هنجاری و مراسم تشییع جنازه را حل کنند، و نتیجه میگیرد که محبت انسان نسبت به متوفی همیشه بر خواستههای ارتدکسی پیروز میشود. مرگ و زندگی پس از مرگ در بودیسم ژاپنی گامی بزرگ به سوی درک اینکه چگونه بودیسم در ژاپن افکار و اعمال مربوط به مرگ را جعل کرده و حفظ کرده است، یکی از مفصل ترین و جامع ترین گزارش های این موضوع را تا به امروز ارائه می دهد.
For more than a thousand years, Buddhism has dominated Japanese death rituals and concepts of the afterlife. The nine essays in this volume, ranging chronologically from the tenth century to the present, bring to light both continuity and change in death practices over time. They also explore the interrelated issues of how Buddhist death rites have addressed individual concerns about the afterlife while also filling social and institutional needs and how Buddhist death-related practices have assimilated and refigured elements from other traditions, bringing together disparate, even conflicting, ideas about the dead, their postmortem fate, and what constitutes normative Buddhist practice. The idea that death, ritually managed, can mediate an escape from deluded rebirth is treated in the first two essays. Sarah Horton traces the development in Heian Japan (794-1185) of images depicting the Buddha Amida descending to welcome devotees at the moment of death, while Jacqueline Stone analyzes the crucial role of monks who attended the dying as religious guides. Even while stressing themes of impermanence and non-attachment, Buddhist death rites worked to encourage the maintenance of emotional bonds with the deceased and, in so doing, helped structure the social world of the living. This theme is explored in the next four essays. Brian Ruppert examines the roles of relic worship in strengthening family lineage and political power; Mark Blum investigates the controversial issue of religious suicide to rejoin one's teacher in the Pure Land; and Hank Glassman analyzes how late medieval rites for women who died in pregnancy and childbirth both reflected and helped shape changing gender norms. The rise of standardized funerals in Japan's early modern period forms the subject of the chapter by Duncan Williams, who shows how the Soto Zen sect took the lead in establishing itself in rural communities by incorporating local religious culture into its death rites. The final three chapters deal with contemporary funerary and mortuary practices and the controversies surrounding them. Mariko Walter uncovers a "deep structure" informing Japanese Buddhist funerals across sectarian lines--a structure whose meaning, she argues, persists despite competition from a thriving secular funeral industry. Stephen Covell examines debates over the practice of conferring posthumous Buddhist names on the deceased and the threat posed to traditional Buddhist temples by changing ideas about funerals and the afterlife. Finally, George Tanabe shows how contemporary Buddhist sectarian intellectuals attempt to resolve conflicts between normative doctrine and on-the-ground funerary practice, and concludes that human affection for the deceased will always win out over the demands of orthodoxy. Death and the Afterlife in Japanese Buddhism constitutes a major step toward understanding how Buddhism in Japan has forged and retained its hold on death-related thought and practice, providing one of the most detailed and comprehensive accounts of the topic to date.